ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคฺ - ปฐมสมันตปาสาทิกาแปล ๒ - หน้าที่ 39
ในคำว่า "ยิ ดวั" เป็นต้น พึงทราบการเชื่อมความดังว่าว
"คุณจักไม่สามารถประพฤติพรหมจรรย์ เพราะความชั่วใด, ความชั่ว
นั่นของคุณ พอที่จะแก้ไขบำบัดได้"
ต่อจากกัน เหล่าภิกษายาย เมื่อจะพรำสอนพระสุตินั้น จึง
ได้กล่าวคำเป็นต้นว่า "หนู อาวุโส ภาคต" ดังนี้.
บรรดาบทเหล่านั้น ศัพท์ "หนู" เป็นนิมิต ลงในอรรถ
อนุมัติและตำหนิ.
บทว่า อนุกปร ยาย แปลว่า โดยเหตุไม่ใช่อย่างเดียว.
บทว่า วิราคาย แปลว่า เพื่อกลายความกินแหนด.
สองบทว่า โน สร าคาย ความว่า ไม่ใช่เพื่อความกำหนด
ด้วยภะ อธิบายว่า " จริงอยู่ ธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
แสดงแล้ว เพื่อประโยชน์แห่งการกลายความกำหนดนั้นว่า สัตว์ทั้งหลาย
ได้สำนึกธรรมของเราแล้ว จักกลายความกำหนด คือจักไม่ยึดดีโนภาพ
และโคกลมิตทั้งปวง." ในบททั้งปวง ก็มีมนิยมนั้น.
ก็ตว่า วิรโยคาติ คำแปลว่า วิญญาณคตาย นี่ มีอยู่
ในบทว่า "วิรโยคาย" เป็นต้นนี้ เป็นเพียงการกล่าวโดยนิยมอ้อม.
บทว่า วิรโยคาย ความว่า เพื่อปราศจากความประกอบด้วย
กิเลสทั้งหมด, สองบทว่า โน สล โยคาย ความว่า ไม่ใช่เพื่อความยึดมั่น.
บทว่า อนุปาทนาย ความว่า เพื่อความไม่ถือมั่น.
สองบทว่า โน สลูปาทนาย ความว่า ไม่ใช่เพื่อความยึดมั่น.