ปฏิรูปสมุนไพรสาธิตกัมเบล ภาค ๒ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 36
หน้าที่ 36 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับแนวคิดที่ว่า ลาภไม่ใช่สิ่งที่เป็นของเราและสรรเสริญคุณค่าของการบรรพชา รวมถึงการประพฤติพรหมจรรย์ในพระธรรมวินัย ความสงเคราะห์จากธรรมชาติที่ส่งผลต่อชีวิต ความสำคัญของการมีผิวพรรณและสุขภาพที่ดีโดยเฉพาะในบริบทของการปฏิบัติตนในฐานะผู้ปฏิบัติธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ลาภในพระศาสนา
-คุณค่าของการบรรพชา
-การประพฤติพรหมจรรย์
-ความสำคัญของสุขภาพ
-ธรรมวินัยและการดำเนินชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ค) - ปฏิรูปสมุนไพรสาธิตกัมเบล ภาค ๒ - หน้า 36 ไม่ใช่ลาภของเรา ทั้งไม่ใช่ลาภของผู้อื่น. หลายว่า น ว เม ลาภา คงว่า คุณคือบรรพชา สรรเสนและการสมาคมสงเคราะห์ใจ ที่เราได้เฉพาะแล้ว คุณ คือบรรพชาเป็นต้นแห่งนั้น ชื่อว่าไม่ใช่ลาภของเราเลย เพราะมี อัชฌามาจารเศร้าหมอง. หลายว่า ทูลกุ้ง วด เม คงว่า พระศาสนานี้ แม่ที่เรา ได้แล้ว ก็ถือว่าเราได้ตัว. หลายว่า น ว เม สุตทิธี คงว่า พระศาสนานี้ เราได้ไม่เหมือนอย่างคุณอรเหล่านั้นเขาได้กันหนอ เพราะเหตุไร ? เพราะเหตุเราวนในพระธรรมวินัยที่พระมีพระภากรเจ้าตรัสไวัสแล้วอย่าง นี้ ยังไม่สามารถจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริบูรณ์บริสุทธิ์ได้ตลอด ชีวิตแล. บอกว่า พุทธมาจิ ได้แต่ มัณฑพรมมาศรี ที่ท่านสงเคราะห์ ด้วยไศลกขา. สองบทว่า จีโล อิศริ คงว่า ท่านพระสุบินนั้น เมื่อไม่ สามารถจะอิ่มกินหรืออิ่มอาหาร จึงได้เป็นผู้ซับอรม คือนี้เนื้อและ โลหิตน้อย. บอกว่า อุปปุณฑุปุปุปปะทุกซาโต ได้แก่ ความเป็นผู้มีผิวเหลือง ๆ เกิดขึ้น คือเป็นผู้มีส่วนเปรียบจุดไปนั่งเหลือง. บอกว่า ธมินลัญจุตตคโต ได้แก่ ผู้มีตัวสะพรั่งด้วยแว แทงเนื้อน นั่นเอง เพราะความเป็นผู้มเนื้อและโลหิตสินไป.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More