ปฐมสมันปาสักกะเทศา ๓ : หน้า 58/404

ประโยค(ค) - ปฐมสมันปาสักกะเทศา ๓ - หน้า ๕๘ ยก" และทรงทวิวิธีประกอบมีบทหนึ่ง ๆ เป็นหลัก บทละสิบหุน อย่างนี้ว่า "ความเห็นชอบแห่งสงฆ์อย่างใด อันนั้นเป็นความสำราญแห่ง สงฆ์ ความเห็นชอบแห่งสงฆ์อย่างใด อันนั้นเพื่อบ่มบุคคลทั้งหลายผู้ถื ยก คั่งนี้ แล้วตรัสคำใดไว้ในคัมภีร์ว่าร่าว่า "ในปกรณ์ว่าด้วยอานาจประโยชน์ มี (อรรถ) ผลอันหนึ่ง มี (ธรรม) เหตุร้อยหนึ่ง มี (นิฏฐติ) ภาษาสำหรับกล่าวสองร้อย และมีญาณเสรียะ" คำนี้ทั้งหมด พึงทราบในบทว่า "สงูญสุฑตาย" เป็นต้น. แต่ คำนี้แหละ ถักมีแจ้งในคัมภีร์ว่าร่าว่านั่นเอง เพราะฉะนั้น ข้ามเจ้าจึง ไม่พรรณนาไว้ในที่นี้นะนี่แล. [ทรงบัญญัติปรมปราชภาสิกษาบท] พระผู้พระภาคเจ้า ครั้งทรงอานิสงส์แห่งพระบัญญัติภาสิกษาบทไว้ อย่างนั้นแล้ว เมื่ออธิษฐานซึ่งคำที่คัมภีร์ว่าร่าว่านั้นเอง พราเนั้น ข้าเจ้าจิง ไม่พรรณนาไว้ในที่นี้นะนี่แล. [ทรงบัญญัติปรมปราชภาสิกษาบท] พระองค์ทรงอธิษฐานไว้ว่า "ดูร่อนภิญญ์ทั้งหลาย" ก็แล พวกเธอ พึงแสดง พึงเล่าเรียน พิงทรงจำ และพิงบอกแก่บุคคลเหล่านี้ ซึ่ง ภาสิกษาบทนี้ คือที่มีอาทิสนิสนธิแห่งอย่างนี้ ในปฏิญญาทุกท่านอย่างนี้." จริงอยู่ จ ศพท์ในคำว่า "เอวูป ปูน" นี้ มีการเนื้อความเกิน มาเป็นอรรถ เพราะฉะนั้น เนื้อความนี้ ย่อมเป็นอันท่านนำนามแล้ว.