ปฐมสัมผัสสถานกาแล็กซี่ ภาค ๒ : หน้า 186/404

ประโยค๓๓- ปฐมสัมผัสสถานกาแล็กซี่ ภาค ๒ - หน้าที่ 186 รูปนั้นพักว่าวอยู่ที่ป่านั่น แล้วก้าวลงสู่ความกลับสนิท เพราะถูกลม ช่วยรำเพยพัดนั่น วิวัฒจิตมีกิจอย่างเดียวเท่านั้น (ไม่เจือปนด้วยวิธีถดิ) เป็นไป สอดว่า กลินั่ นปลศิวา ความว่า เห็นองค์ศตประะ- เป็นด้วยอสูว์ ๕ เรื่อง ดัจากเรือภิกษาชาวเมืองภักทะนี้ไป คือ เรื่องที่ ปลิ้งฤทธิ์ด้วยความนิยมดี มีเรื่อง และเรื่องไม่รู้กลัวว้ เอ เรื่อง มีนี้อ ความชัดเจนแล้วที่เดียว ในเรื่องไม่ยินดีอีก ๒ เรื่อง มีวิจฉดังนี้: สอดว่า สภาล วิลฐวาสี ความว่า ภิกษุรุนั้นรับลูกทันที เหมือนถูกสารพินิดและเหมือนถูกไฟไหม้กันนั้น สอดว่า อุกฤษฎวา ปฏิภูวา ความว่า ภิกษุ(นัน) เป็น ผู้ไม่ประมาณปราภิวิสาสะ มีดีอยู่เฉพาะหน้า รับลูกขึ้นทันที ถิ่นให้ กลิ้งหมุนตกไปบนพื้นดิน อันกษัตญปฐมหลาย ควรภาราจิตไว้ ในฐานะเห็นปานนี้ ก็ภิกษุนี้ เป็นภิกษุอรณ์ใดองค์หนึ่งในบรรดา ภิกษุที่เป็นกัลยาณปุณณชน (แต่ทว่า) เป็นเช่นอดีตรในสงคราม [เรื่องภิกษุเปิดประตูวัด] ในเรื่องเปิดประตูวัด มีวิจฉดังนี้ สอดว่า ทิวา ปฏิภูสลูนฌน ความว่า ผิวจะพักวัดใน กลางวัน หลายบอกว่า ทวาร สวิตรตวา ปฏิภูสลูขิต ความว่า เพื่อให้