การสั่งและการตั้งของภิกษุ : หน้า 362/404

ประโยค _ ปฐมสมันดาปลาสกำแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 362 เป็นผู้ไม่ใช่มนะเลย ทำตามลิธิ หรือสักไป แต่สำหรับภิกษุลักย่อมเป็นสมาชิกในขณะนั้นกันเอง เพราะภิกษุผู้ตั้งพจนเปาไป ทำให้ภิกษุลักไม่ได้นั้นว่า "อย่า ลัก" หรือให้ได้นั้นก็ไม่ใช่ เพราะภิกษุลักนั้นเป็นคนหนุนกว ฉะนั้น ภิกษุผู้ตั้ง จึงไม่พ้น ส่วนในตถิวาร แม่ท้ง ๒ รูปนั้นได้ เพราะภิกษุผู้ตั้งนั้นพูดให้ได้ และเพราะภิกษุรับสั่งนอกนี้ รับคำว่า "ดีละ" แล้วก็ลงวันเสีย ด้วยประการะนี้ จบกล่าวว่าด้วยการสั่ง ๑. แปลตามปุจฉามีความควรจะเป็น แต่ในโษณาว่า ติสส มูลกุสส พิริยะ ม ลาเวดี