ปฏิสนธิปฏิสนธิภาค ๒ - การพูดถึงความทุกข์ : หน้า 20/404

ประโยค(สง) - ปฏิสนธิปฏิสนธิภาค ๒ - หน้า 20 ยังไม่มีควรรังเกี่ยวฉันน บมบามาสกาที่เก็บไว้ค้างคืน ซึ่งเป็นของน่าระอิด ละเอียดนี้ เหมือนดื่มน้ำอูดคุคุณนั้น" ก็กล่าวดันั้น เพราะถูกความทุกข์บีบคัน เมื่อไม่สามารถจะพูด แต่งใจความนั้นให้บริสุทธิ์ จึงได้กล่าวคำพึ่งเท่านั้น "ของอย่างหรือ พอสูปีน่าน! ที่พ่ออักฉันนมบามาสกาที่เก็บไว้ค้างคืน?" ส่วนในคำว่า "อดิฏ นาม ตาต" เป็นคำนี้ สอให้คิด อักษรทั้งหมด ย่อมกล่าวลักษณะนี้ได้งี้คือ :- เมื่ออัตติพท์นี้เป็นบทร ใกล้ บันฑิตทั้งหลายจึงได้แต่งคำอนาคตลานนี้ไว้นี้ว่า "ปริญญ- ชนสยิณี" ด้วยอำนาจนี้ความที่ไม่ม่าเชื่อและทนไม่ได้นี้. ใจความแห่งคำอนาคตลานนี้ มีฉันคือ:- ข้อว่า อดิฏ นาม แป้ ๆ ปริญญาชสลล มีความหมายว่าว่า พ่อไม่เชื่อ ทั้งทนไม่ได้นึ่ง แล้วจึงเนินประจำอยู่. สองบทว่า ตายาย อภิโกลโล ความว่าน ขนงุมาสกี้เก็บไว้ ค้างคืนนี้ รูปได้มาแต่เรือนของคุณโยมนัน ประว่าว "ตโตย" บ้าง อาจารย์ย้งพวกสวดกันว่า "ตาก้า" บ้าง คำนี้ไม่งาม. หลายบทว่า เยน สกิปู นิศาสน์ ความว่าน นิศาสน์แห่งมิด ของตน คือ แห่งมิดของอาตมา มีอยู่โดยสถานที่ใด้ พระเถรเป็น ผู้ง่าย จึงไปไป (ยังนิศาสน์นั้น) เพราะความรักในมิดน้ำ่นเอง. บทว่า อธิษเสสิ ความว่าว่า พระเถรถึงจะเป็นผู้อดีตบาด เป็นวัตรอย่างเคร่งครัดก็ตาม แต่ก็ไม่ใว่ว่า "ถ้าเราไม่รับแม้ตะห- ทารครั้งเดียวไชรี พวกญาติหล่านั้น ก็จดเสียใจอย่างยิ่ง" จึงได้รับคำ อาราธนา เพื่ออนุเคราะห์พวกชาวญาตจิ.