แนวสมบัติภาค 2 - ปฐมยธ : หน้า 333/404

ประโยค- ปฐมยธ (3) แนวสมบัติภาค 2 หน้า 333 เหล่าอื่นทำอยู่งั้น แนว่าก็ใจไม่มีสาหร่ายหรือไม่มีเพื่อน ไม่มี ภิญญูชอบพอกานที่นำดรม่าให้ ภูมิทั้งหลาย ไม่ควรให้ว่าระถึง แกภิญญูเห็นปานนั้น ภิญญูทั้งหลายตั้งมั่นว่าใจไปในวิชา เพื่อ ประโยชน์เป็นเสียง ภิญญูถือเอาส่วนนี้เลี้ยงชีพต้องดำรงหน้าที่ ภิญญูใดมิได้รับเอาส่วนนี้เลี้ยงชีพ ไม่ควรใหภูมิผู้นั้นรับภาระ ภิญญู ทั้งหลายแต่งตั้งภิญญูไว้ในวิชาภ. แม้เพื่อกานให้รำยผลไม้น้อยใหญ๋ ครั้นดูแลกัมคุมครองแล้ว ก็แจกกันบนฉันตามคราวแห่งผลไม้ ภิญญูที่ ขบฉันผลไม้นั้นน่สนั่น ต้องรับน้ำที ภิญญูไม่อาจเลี้ยงชีพ ไม่ควร ให้รับภาระ ภิญญูทั้งหลายจะตั้งภิญญูไว้ แม้เพื่อกานให้รำย เสนาะะ เตียง ตั้ง และเครื่องปลาด ภิญญูผู้อยู่ในอาวาสต้องปฏิบัติ หน้าที่ ส่วนภิญญูผู้อื่นโภคภิญญูดกดีดี ผู้ออกฤทธิก็ฉังกดีดี ไม่ ควรให้รับภาระ อาจารย์บ้างพวกกล่าวว่า "ภิญญูเป็นหนึ่งในพระ นวกะอยู่ แต่เธอเป็นพุทธสุด คสอธรรม ให้การสอบถาม พระฉานนา บดี แสดงธรรมกถาแก่ภิญญูเป็นอันมาก ทั้งช่วยภาระของสงฆ์ด้วย, ภิญญู บริโภคลาดอย่างดีดี อยู่ในอาวาสดีดี ไม่ควรให้รับภาระ พึงรู้ว่า ชื่อว่าเป็นคนพิษผย "แต่ภิญญูรับเข้าโรงอิสลอสดาและเรือนพระอุปามา ควรให้ข่าวยามและภัตรเป็นวิสัตย์ ข้าวสารทะนานหนึ่งทุกวัน ไตรจิวร ประจำปี และกัปยินติที่มีราคาถึง 10 หรือ 20 หาบหนอ ก็ถ้ามีเม เธอได้รับข้าวยากและภัตรนั้นอยู่บนเอง สิ่งของอะไร ในโรงโบสถ และเรือนพระอุปามันหย่าไปรเพราะความเสียดาย เป็นสินใช้แก่เธ ทั้งหมดแต่สิ่งของที่ถูกพาโจรผูกมัดตัวเธอไว้แล้ว แย่งชิงเอาไป โดยผลการ ย่อมไม่เป็นสินใช้แก่เธอ การที่จะให้เธอรักษามาตรของ