ปฐมุมนต์ปาลิศากาแปล ภาค ๒ - หน้า 115 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 115
หน้าที่ 115 / 404

สรุปเนื้อหา

ในหน้านี้มีการอธิบายคำว่า ยานี วาปญฺญาณิ ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้าและความหมายของคำต่าง ๆ ที่ใช้อ้างอิงถึงพระศาสดา พระธรรม และพระสงฆ์ พร้อมทั้งการบอกลาอภิฏิทธรรมพระนาม ซึ่งส่งผลให้ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าใจถึงบทบาทและความสำคัญของคำในพระพุทธศาสนาได้อย่างชัดเจน สรุปโดยกล่าวถึงหลักการสำคัญในการใช้พระนามของพระพุทธเจ้าและการบอกลาต่อพระองค์.

หัวข้อประเด็น

- ยานี วาปญฺญาณิ
- ไวพจน์แห่งพระพุทธเจ้า
- พระธรรม
- การบอกลา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมุมนต์ปาลิศากาแปล ภาค ๒ - หน้า 115 จึงตรัสว่า "ยานี วาปญฺญาณิ" เป็นต้น. บรจดบเหล่านั้น ว่าว่า ยานี วาปญฺญาณิ ความว่า ยก ในบทราชาในบทว่า "พุทฺธ" เป็นต้นเสียนแล้ว, กำไรของเหล่านั้น ใกล้ลา ยังอยู่อีก. บทว่า พุทฺธเววตุนาดิ ว่า ได้แก่ พระนามโดยปริยายแห่งพระ- พุทฺธเจ้า ฯลฯ หรือมนามโดยปริยายแห่งผู้มาใช้สื่อสารพระพุทธมตฺร บรจดพระนามที่เป็นไวพจน์แห่งพระพุทฺธเจ้าเป็นต้นนั้น พระ นามตั้งมั่นแล้วในวรณปูรณ, พระนามร้อยหนึ่งมมาแล้วในอุยสิ- คา, และพระนามอย่างอื่นที่ได้อยู่โดยพระคุณ พิราทว่า "เป็น ไวพจนแห่งพระพุทธเจ้า." ชื่อแห่งพระธรรมแม่ทั้งหมด พิทํารบว่า "เป็นไวพจนแห่งพระธรรม. ในไวพจนแห่งพระสงฆ์เป็นต้นทั้งหมด กันนั้น. [การบอกลาอภิฏิทธรรมพระนามที่เป็นไวพจน์ของพระพุทธเจ้า] กสในพระนามที่เป็นไวพจน์แห่งพระพุทธเจ้าเป็นต้นนี้ มีโยชนา ดังต่อไปนี้ :- การบอกลา ด้วยคำว่า "พุทฺธ ปัจจุบามิ" ไม่ใช่การบอกลา ด้วยไวพจนตามที่กล่าวแล้ว. การบอกลาเป็นต้นอย่างนี้ คือ :- สมมาทสมุทพุทฺธ ปัจจุบามิ ข้าพเจ้าบอกคืนพระพุทฺธเจ้า ผู้อรรถรู้ชอบด้วยพระองค์เอง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More