ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ปฐมสงฆ์ปลาสักกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 164
บรรดาผู้ประทุษร้ายและผู้ถูกประทุษร้ายทั้ง ๒ รูปนั้น ผู้ประทุษร้ายไม่มีกฏการปฏิญญา, แต่ผู้ถูกประทุษร้าย พระวิฬารสอบถามแล้ว.
พึงให้นานเสียดวยคำปฏิญญา. ถ้าเธอไม่ยินดี, ไม่ควรให้นานนะ
แม่ในวารสามเดอน นี้นั้น.
[ภูฏุผู้กลุปฏิปัติคไม่รู้ ไม่ยินดี ไม่เป็นอาบัติ]
พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแสดงอาบัติและอนามตนิ ใน
วาระนั้น ๆ อย่างนั้นแล้ว มัดนี้ เมื่อจะทรงแสดงอนามตอย่างเดียว ถึง
ตรัสว่า "อนาปุตติ อานนุฏูสา" เป็นต้น.
ในคำว่า "อนานุฏิสา" เป็นต้นนั้น มีวิญฉันคือ:- ภิกษุ
ที่ชื่อว่า ผู้ไม่รู้สึกตัวนั้น ได้แก่ ผู้ที่ยังลงลงความหลับอย่างมาก ย่อม
ไม่รู้สึกแม้ความพยายามที่คนอื่นทำแล้ว. ภิกษุเห็นนนั้นนั้น ไม่เป็นอาบัติ
เหมือนภิกษุผู้ไปพกกลางวัน ในป่ามาหวั่น ใกล้เมืองไฟคลอนั้น.
สมจริงดังคำที่พระธรรมสังคหากรอยกล่าวไว้ว่า "ภิกษุราบุตูลว่า
ข้าพระพุทธเจ้าไม่มียินดี
พระพุทธเจ้า! พระองศ์สร่งว่า คู่อินทร์ สา ขูดอน
ภิกษุเมาใบนั้น ได้แก่ ผู้ที่ยังลงลงความหลับอย่างมาก ย่อม
ไม่รู้สึกแม้ความพยายามที่คนอื่นทำแล้ว. สมจริงดังคำที่พระธรรม-
สงฆาการย์กล่าวไว้ว่า "ภิกษุราบูลว่า ข้าพระพุทธเจ้าไม่มียินดี
พระพุทธเจ้า!., พระองศ์สร่งว่า คู่อินทร์ สา เมื่อไม่ยินดีไม่เป็น
อาบัติ."