ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสมุทรปาสาทิกาเนภา ๒ - หน้า ที่ 93
ต่างกัน มีพิษญชนะต่างกัน หรือมีอรรถอย่างเดียวกัน ต่างกันแต่
พิษญชนะเท่านั้น ?" โสปากสามเณรนั่น ทูลแก้ปัญหาเหล่านั้นได้. พระ-
ผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทานสัจจุราว่าเธอแล้วว่ากว่า " เธอได้ก็
พระองค์ว่า โสปากา ? สามเณร ทูลว่า " ข้าแต่พระผู้มีพระภาค !
หมอมนฉันได้ ๕ พระยา."
พระผู้มีพระภาคเจ้ามีพระหฤทัยอันโสปากสามเณรให้ยินดีว่า
" โสปากะ เธอแก้ปัญหาทัดเทียมกับสัพพัญญูกของเรา" แล้วจึง
ทรงอนุญาตให้อนุญาตนมด. นี้ชื่อว่า ปัญหา พญาณฑูรณูปสมปท.
ที่ชื่อว่า ครูธรรมปฏิคหญออุปสมปทฯ ได้แก่อุปสมปทที่ทรง
อนุญาตแก่พระนางมหาปราชดี ด้วยการรับครูธรรม ๘.
ที่ชื่อว่า ทุณตา อุปสมปท- ได้แก่อุปสมปทที่ทรงอนุญาตแก่
อัษฏา ศักดิ์ติศกา อุปสมปท- ได้แก่อุปสมปทของนางภิญญณี
ด้วยธรรม ๒ พวกนี้ คือ ยุตติจตุกรรมฝ่ายภิญญาณีสงฆ์ ยุตติ-
จตุกรรมฝ่ายภิญญาณ์สงฆ์.
ที่ชื่อว่า ยุตติจตุคามมูปอุปสมปท- ได้แก่อุปสมปทของภิกษุณี
ทั้งหลายในทุกวันนี้.
มีคำกล่าวอธิบายว่า "ผู้มีอุปสมบทแล้วในบรรดาอุปสมปท- คือ
อย่างนี้นี่ ด้วยอุปสมปทนี้ ที่ทรงอนุญาตแล้วอย่างนี้ว่า "ดูก่อน
๑. วิ. ฉลุล ๓/๒๒-๕. ๒. วิ. วิลล ๓/๒๕-๗ ๓. วิ. ฉลุล ๓/๔๕-๗๕
๔. วิ. มห. ๔/๖๙.