ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(๓) - ปรุงสมุนไพรจากปลากดกากแปล ภาค ๒ - หน้า 310
น้ำสักคราวหนึ่ง และข้าวกล้าสีเทียวแจ้ง" จึงปิดทางเข้าไปของน้ำที่
กำลังไหลเข้าไปในนาของชเหล่าเสีย แล้วให้ไหลเข้าไปยังนาของ
ตน, ภิญานั้นเป็นอาหารเหมือนกัน ก็ถ้าว่าน้ำยังไม่ไหลออกบิง
หรือยังไม่อ้อกล้างของชเหล่าอื่น,ภิญก่อ (คัน) ล้างแห้ง
นั่นเทียว ไว้ในที่นี้ซึ่งบ่ก้ำลำไหลมาจะไม่ไหลเข้า
ไปในนาของชเหล่าอื่น ไหลเข้าสู่ในนาของตนเท่านั้น, เมื่อือน้ำ
ยังไม่ออกมา แต่ภิญก่อก็อั้นไว้ก่อนแล้ว ก็เป็นอันเศร้าไว้ดี
แล้ว, เมื่อ้ำไหลออกมาแล้ว ถภิญก่ออั้นไว้ เป็นภาษไทย. แม้
เมื่อภิญก่อไปยังยังแล้วปิดท่อสำหรับน้ำเอง ให้ไหลเข้าไปยังนามา
ของตน ไม่เป็นอาวาหาร. เพราะเหตุใด ? เพราะค่างก่ออี้งั้น
ทำนากัน แต่ในอรรถกฐากรุตนี้เป็นต้น กล่าวว่า "เป็นอาวาหาร" คำ
ที่ท่านกล่าวไว้นั้น ย่อมไม่สมด้วยลักษณะเช่นว่า "วัตถุถูกและเทกระ" เป็นต้น. เพราะเหตุนี้ คำที่ท่านกล่าวไว้นามอารถกานั้นแหล่ะ
ชอบแล้ว ฉะนี้แล.
จบกว่าว่าอ้วยน้ำ.
สมุนด์ปลากดกากภาค ๑/๑๓๖. แตเป็น วัดดู.