ประโคฌ - ปฐมสัมปทานสุกาเกลอ ภาค ๒ : หน้า 28/404

ประโคฌ - ปฐมสัมปทานสุกาเกลอ ภาค ๒ - หน้า 28 (ของสัตว์ผู้เกิดในครรภ์) แม้ที่บิดไข่เข้าแล้ว ก็ยังอยู่ไม่ได้ เพียงนั้น, คืออย่าลออพร้อมกับ โทษ (มักนินแห่งโลภิต) นั่นเอง ก็มีโทษ (มักนินแห่งโลภิต) ไหลออกแล้ว ปฏิสนธิ (ของสัตว์ผู้เกิดในครรภ์) ที่บิดให้แล้วในวัตถุ (รงไข่) ที่บริสุทธิ์ ก็ถึงขึ้นได้โดยเร็วพลัน. สองบทว่า ปุปผผล อุปุปัชฌติ ความว่า ด้วยเลือดเกิดขึ้นแก่ ภรรยาเก่าของท่านุตูกินนันนั้นแล้ว พึงทราบการลบลบสังโค พร้อมกับ การลบ ๓ อัญชะเศษ: หลายบทว่า ปุรณฤดูภาย พาผี คหตุวา ความว่า ท่าน พระสุทินนัจกรรยานั้นที่แขนทั้งสองนั้น. สองบทว่า อุปปญฺเตตุ ลิกาปนทฺ ความว่า เพราะปฐม- ปราชิกสิกขาบทนั่งได้รงตั้งไว้. [พระผู้มีพระภาคเจ้ารงบัญญัติปุปฺผปปราชิกเมื่อ ๒๐ พระปราร] ได้ยินว่า ในปฐมโพธิกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ภิกขุทั้งหลาย ได้ประคองพระพุทธไทยให้รงอดีแล้วยาว ๒๐ ปี มีโอกาสอธิษฐาน (ความประพฤติอธิษฐาน) เหนปานนี้ (ให้แก่อย่างแน่นอน), พระผู้- พระภาคเจ้า ทรงหมายเอาชนะกิจกันนั้นน่อง. จึงตรัสพระสูตรนี้ว่า ‘ดู๋ก่อนภิภูทั้งหลาย ! สมัยหนึ่ง พวกกิญญูได้รับประองค์จิตของเราให้ ยินดีแล้วหนอ." ๑. บทว่า ปุปผผล นี้ ต้นเป็น ปุปิเป อสาส ลบ อักษรตัวตัน และลบ ส ที่เป็นวัตสะกด เสย จงสมาิกเข้าเป็น ปุปผผล.