ปฐมสัมผัสภาค 2 - หน้าที่ 177 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 177
หน้าที่ 177 / 404

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงการติดต่อกับวิญญาณและการอธิษฐานเพื่อให้กลับไปยังบ้านของภูฏฐีนี่ รวมถึงการจัดกลุ่มในการเดินทางเพื่อหลีกเลี่ยงอาบัติ คำพูดระหว่างภิกษุและภูฏฐีนี่แสดงถึงความเคารพและการประชุมทางสังคม นอกจากนี้ ยังมีการกล่าวถึงการสงเคราะห์และการมีส่วนร่วมในการส่งเสริมความดีงาม โดยให้ความสำคัญกับการรักษาศีลและข้อกำหนด

หัวข้อประเด็น

-การสื่อสารกับวิญญาณ
-กฎระเบียบของภิกษุ
-การเดินทางร่วมกัน
-การขอความช่วยเหลือ
-ความเคารพในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาค 2 - หน้าที่ 177 ของท่านมีอยู่หรือ? ถ้าเธอมีเหล่าวิญญาณนั้น พึ่งบอกว่า "มึ" ถ้าไม่มี พึ่งบอกว่า "ไม่มี" แล้วพึ่งบอกว่านั้นว่า "ท่าน โปรดสงคราญะข้าพเจ้าเถิด จงนำข้ากลับไปยังบ้านภูฏฐีนี่เดี๋ยวนี้" แหละ." ภิกษุนน พึ่งพบเธอไปยังสำนักงานของนางภูฏฐีนี่หลาย ซึ่ง เป็นเพื่อนเคยเห็นกับเธอ หรือเป็นเพื่อนเคยเป็นกันของคนก็ได้ เมื่อจะไป ไม่ควรปรูดเดียว ควรถือเอาตะเกียงและไม้เท้า เปลือง การชักชวนเสีย ไปร่วมกับภิกษุ ๔๕ รูป ด้วยพูดว่า "พวกเราจะ ไปยังสถานที่ชื่อโน่น" ถ้าภายนอกบ้าน มีจอดอยู่ใกล้ ก็ไม่เป็นอาบัติในระหว่างทางเพราะ คามืนตราบิด (อาบัติเพราะเดินทางข้ามระยะบ้านหนึ่ง) ที่ปราบบิด (อาบัติเพราะบำเพ็ญบาป) รัตติวปวาสาบิด (อาบัติพระอยูปราคา ไดจีวรตราหนึ่ง) และคุณโอเทียนบิด (อาบัติพระอยูรูปเดียวไม่ ครบทด.) ครั้งไปถึงสำนักงานของนางภูฏฐีนี่แล้ว พึงกล่าวจะนะนักภูฏฐีนี่ เหล่านั้นว่า "ท่านทั้งหลาย รู้จักภูฏฐีนี่ชื่อโน่นหรือ?" ภูฏฐีนี่ ทั้งหลาย ตอบว่า "เจ้าคะ รู้จัก พระคุณเจ้าข้า" ภิกษุเหล่านั่น พึ่งกล่าวว่าวิญญูนั่น ปรากฏเป็นเพศหญิงขึ้น ขอบได้รับ สงเคราะห์เธอด้วยเถิด." ถ้านางภูฏฐีนี่กล่าวว่า "คืออะไร พระคุณเจ้าข้า" มันนี้ แม้วาดกล่าว ก็คิดสาราย จักลัดธรรม ขอพระคุณเจ้าทั้งหลาย จงไปถึง" ดังนี้แล้ว ทำความสงเคราะห์ และให้รำรงดีงาม ทั้งเป็น ลัชชนีผู้มีความสงเคราะห์ด้วย. เธอไมควรละ ๑. ตา โกปปวาติ ตา ปริจจ์จวา สาธารณีปีนี ๒/๕๕.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More