ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(คง) - ปฐมมัญัติปาสาทิกาเปล่า ภาค ๒ - หน้า ที่ 25
บทว่า เตนหิ ความว่า เพราะเหตุที่จะไม่มีเครื่องผูก (อย่างอื่น) เช่นกับมตุตาคม
สองบทว่า ปเทสท คณะฤา ความว่า กรรยาย่อได้ช้า ทั้งสอง (ของท่านสุทิน) บทว่า "ปเทสท" เป็นสัตติมิตต์ ลงใน อรรถฤทูวิเวกติ อีกอย่างหนึ่ง ความว่า กรรยาย่อได้จับพระสุทินนั้นในเท้าทั้งสอง
ถามว่า "เพราะเหตุไร" กรรยาย่อ จึงได้กล่าววะพระสุทินอย่างนี้ว่า ข้าแต่ลูกนาย! นางเทพอัปสร (ผู้เป็นเหตุให้ท่านประพฤติพรหมจรรย์) เหล่านั้น ชื่อเช่นไร?"
แก่ว่า "เพราะได้ยินว่า ในกาลครั้งนั้น หมูชนผู้ไม่รู้จักคุณแห่งบรรพชา ครับหันนัตถิฏิญญาบัง พรหมณญาณบัง เสร็จสิ้นตรงบัง มากมาย ตั้งพากันละมาหาสมบัติแล้วออกบวช จึงสนทนากันนั้นว่า เพราะเหตุไร บัดดียมรเป็นต้นเหล่านั้นจึงออกบวช?" คราวนั้น ชนเหล่านั้นก็พูดว่า บัดดียมรเป็นต้นเหล่านั้นออกบวช เพราะเหตุแห่งนางเทพอัปสรทั้งหลาย ผู้เป็นเทพนพวกา กล่าวกันนั้น เป็นอันชนเหล่านั้นได้ให้แคราะรายไปแล้ว. กรรายก่ออท่านสุทินนี้ ได้อธิบายคำนั้น จึงได้กล่าวว่า "'น โออ หา ภิกขุ" เป็นต้น แลว่า "น้องหญิง ฉันไม่ได้ประพฤติพรหมจรรย์ เพราะเหตุแห่งนางเทพอัปสรเลย.'"
๑. วิ. มหา. ๑/๑๓๐ ๒. วิ. มหา. ๑/๑๓๐.