ปฐมสัมผัสปฏิภาณภาค 2 - หน้า 9 : หน้า 9/404

ประโยค-ปฐมสัมผัสปฏิภาณภาค 2 - หน้า 9 "ทั้งสองจักประสบความพลัดพรากจากเจ้าไม่ได้." หลายบวกก็เป็น มูย ตี ความว่า เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เหตุอะไรเล่า จักเป็นเหตุให้เราทั้งสองอาญปัญญาให้เจ้ผู้มีชีวิตอยู่ (ออกบวชเป็นบรรพชิต) อีกอย่างหนึ่ง ในบทว่า ก็ ปน มย ต นี้ พึงเห็นใจความอย่างนี้ว่า ก็เพราะเหตุไรเล่า เราทั้งหลาย จึงจำยอมอนุญาตให้เจ้ผู้มีชีวิตอยู่." บทว่า ตกฺเณา ความว่า "ก็เพราะเหตุใดเล่า เราทั้งหลาย จึงจำยอมอนุญาตให้เจ้ผู้มีชีวิตอยู่." บทว่า อนุตฺตริทาย ความว่า บนพื้นที่อันมีโล่ลาดด้วยเครื่องปลาดอะไร ๆ. บทว่า ปริจาเรติ ความว่า เจ้าจงให้พวกนักขับร้องนักเต้นรำและนักฟ้อนเป็นต้น บำรุงบำเรอเฉพาะตนแล้ว จงให้อานนท์ (คือร่างกายทุกส่วน) เที่ยวไป คือให้สัญญารไปตามบายร่วมกับหายทั้งหลายในหมู่บ้านรับรองเป็นต้นนั้น อธิบายว่า "เจ้าบำบัดับรับเป็นต้นเข้ามาทางนี้และทางนี้เถิด." อีกอย่างหนึ่ง บทว่า ปริจาเรติ ความว่า เจ้าจงให้พวกนักขับร้องนักเต้นรำและนักฟ้อนเป็นต้น บำรุงบำเรอเฉพาะตนแล้ว จงเล่นคือเล่นหัว ได้แก่อิสรามิรยาร่วมกับหายทั้งหลายก็มีคำอธิบายไว้ว่า "จงสนุกสนานเกิด" ดังนี้บ้าง. สองบทว่า กาม ปริญฺญานูโด้ ความว่า เจ้าบริโภคโภคทรัพย์ทั้งหลายร่วมกับบุตรและภรรยาของตนเกิด.