ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมมนต์ปลาสากแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 180
ชื่นสมอภิกาม สิ่งทั้งหมดยอมอ่อนขาดประเคนไป. องนี้ สิ่งใด
สิ่งหนึ่งที่เป็นของนางภิญญนันท์ เธอรับประเคนหรือยังรับประเคน
ถึงมา ซึ่งก็เก็บไว้ในบริหารของภิญญ,ภิญญูสัญญาแต่น. เป็นใหญ่แหง
สิ่งของทั้งหมด ควรให้เธอขนเอาไปเสีย ส่วนสิ่งใดเป็นของถวาร
ซึ่งเป็นของส่วนตัวของเธอในบริหารของภิญญนี้ จะเป็นเสนาะ หรือ
ต้นไม้ที่ปลูกไว้ก็ถาม, เธอปราถนาจะให้สิ่งของเหล่านั้นแก่มนุษย์ใด
ก็พึงให้แก่มนุษย์คนนั้น.
บรรดาสมิด ๑๑ อย่าง สมอดีที่เธอได้ในเวลานี้เป็นภิญญ, ย่อม
ระงับไปทั้งหมด. การถือเสนาะในวันที่เข้าพรรษาแรก ย่อมระงับ
ไป. ถ้าเพศกลับในเมื่อเธอถือเสนาะในวันที่เข้าพรรษาหลังแล้ว และ
ภิญญสงห์ปรารถนาให้ลกาที่เกิดขึ้นแก่เธอควรปลูกให้. ถ้าเพศ
กลับเมื่อกำลังอยู่ในรศาเพื่ออธิบดีไว้ก็ไปกับนภิญญู, สงส์
พึงให้บุกามนต์ที่เดียว. ถ้าเพศกลับกำลังประกฤติบินนต์, ควรให้
ปักบมาณต์อีกครั้ง. ถ้าเพศกลับเมื่อประกฤติบินนต์แล้ว, พวกภิญญ์
ควรทำอุทธานกรรม. ถ้าเมื่ออดฤควิบาก หมดสิ้นแล้ว พกคลับ
ใหม่อีกในกลางแห่งปักบมาณต์ พึงให้บมาณ ๖ รศรีเท่านั้น. ถ้า
ประกฤติปบมาณเสร็จแล้ว พกกลับ, พวกภิญญ์จึงอาพนากรรม
ฉะนี้แล.
ในเรื่องเพศกลับของนภิญญูในลำดับต่อไป พึงทราบวินิจฉัย
ทั้งปวงตามข้อความก่อนแล้วในเรื่องนี้นั้นแนด. ส่วนเนื้อความที่เปลกกัน
มึดคงต่อไปนี้:-