การวินิจฉัยน้ำและการทำลายคันในธรรมะ : หน้า 307/404

ประโยค- ปฐมมังปลาสำหรับแปล ภาค ๒- หน้า 307 ถาว่า ด้วยน้ำ กี่ผู้กิฬาพึงทราบวินิจฉัยน้ำดังนี้:- กล่าว ภาชนะ ดินแก่ น้ำนี้เขาเก็บรักษาไว้ในภาชนะหลายมีไหมสันเป็นต้น ในเวลาที่น้ำ ได้กัก. น้ำนันเขาเก็บไว้ในภาชนะใด เมื่อก็เถิงภาชนะนั้น หรือ ทำให้เป็นช่องทะลุ ถือเอาหรือทำมีอยู่ในภาชนะเหล่านั้นและใน สาระโบกธรณี และบ่อให้เข้าไปยังภาชนะของตนแล้วถือเอา ก็กิฬาทร วินิจฉัยโดยหยัดที่กล่าวไว้ในบทใสและน้ำมันแนล ส่วนในการ ทำลายคันนั้นน้ำ มีกิฬังดังนี้:- เมื่อก็เถิงคันนั้นน้ำ แม้ร่วม ทั้งดูคาม ซึ่งเกิดคันนั้น เป็นทุกกุ เพราะเป็นประโยคแห่ง อธินนาทน. ก็แล้ว ทุกกุมนั้น ยอมเป็นทุกๆ ครั้งที่ทำลาย ภูกุ ยืนอยู่ข้างใน แล้วหัวหน้าออกข้างนอกทำลายอยู พระวินธรรมพังปรับ อาบด้วยส่วนสุดข้างนอก เมื่อยืนอยู่นอก แล้วนั้นหน้าข้างใน ทำลายอยู่ พิงปราบอับด้วยส่วนสุดข้างใน. เมื่อเธอทำลายหน้าข้าง ข้างในและออกข้างนอก ยืนอยู่ที่ตรงกลาง พิงค้นนั้นอยู่ พิงปรับ อาบด้วยส่วนตรงกลาง. ภิกษุกันให้ชาดูแล้ว จิ้งอ้อนเรียกฝูงโคเอง หรือใช้ให้ พวกเด็กชาวบ้านร้องเรียกมาก้อยฅน. ฝูงโคเหล่านี้พากันเองก็เท่า