การจำวัยวะของนางทาสในพระสุทิน : หน้า 17/404

พระสุทินอธิบายว่า ๘ ปี นางทาสิจำวัยวะแบางส่วนได้ บทว่า เหตุฉัน ความว่า นางทาสของญาติ ได้ถือเอาเค้าคำมือ ทั้งสอง ของพระสุทินนี้ผู้อ่อนมาตราเข้าไปเพื่อรับภิกษา ตั้งแต่เมื่อมือไป บทว่า ปทุม ความว่า นางทาสี่ยงญาณ ได้ถือเอาเค้าคำเท้า ทั้งสอง จำเนิดแต่ชายงามไป บทว่า สรรสุ ความว่า เมื่อพระสุทินนี้ เปล่าว่าว่า "แน่ะ น้องหญิง ! ถ้าของนั้น "ดังนี้เป็นต้น นางทาสี่ยงญาณดีจำสุมเสียง (ของท่าน) ได้ สองบทา นิฎุตติ อุดมผล ความว่า นางทาสี่ยงญาณได้ก็เอา เอา คือจำได้ หมายความว่า กำหนดอาการที่ตนเคยสังเกตได้ในคราวที่ ท่านยังเป็นคูหักสัน