ปฐมสัมผัสกากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 385 : หน้า 385/404

ประโยค-ปฐมสัมผัสกากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 385 ดังต่อไปนี้:- แม้วพวกเจ้าของมีความอาลัย, แม้วพวกโจรมีความอาลัย. เมื่อภิทกุฉันด้วยงสัญญา เป็นภัตไทย. เมื่อถือเอาด้วยไอจิต เป็นอาหารในขณะนี้นั่นเอง, ภิกษุนั้น อันพระวินัยธร ฟังให้ราคาสิ่งของแล้วปรับอัต พวกเจ้าของยังมีความอาลัย, แต่พวกโจรหมดความอาลัย คืนนี้เลยเหมือนกันนี้. พวกเจ้าของหมดความอาลัย, พวกโจรยังมีความอาลัย ซ่อนในในที่รัชฎ์แห่งหนึ่ง ด้วย คิดว่า "ถิถือเอาอีก" ดังนี้ แล้วไป มันเหมือนกันนี้. ทั้ง ๒ ฝ่าย หมดความอาลัย, เมื่อภิทกุฉันด้วยงสัญญา ไม่เป็นอาบัติ, เมื่อขบฉันด้วยไอจิต เป็นทุกข์. ส่วนในมณฑลเป็นต้น ของสงฆ์ มีวิถีจังดังนี้:- ผลไม้มี มะม่วงเป็นต้น ซึ่งเกิดในล้มานราม หรือที่เขานำมาจากตานที เมื่อภิทกุฉันด้วยงสัญญา ๕ มาตา หรือเกินกว่า๕ มาตา เป็นปราณิก ในปัจจุบันนบ เมื่อพวกชาวบ้านอพพพน ไป-เพราะอุปะระ คือ โจร, พวกภิทกุจะทิ้งวัด ไปทั้งที่ยังมีความอุตสาหะอยู่ท่านั้นเทียว ว่า "เมื่อชาวนากลับมาอยู่ พวกเราจักกลับมา." พวกภิทกุไปถึงวัด เช่นนั้นแล้ว คิดว่า "ผลไม้ทั้งหลายมีมะม่วงเป็นต้น เป็นของที่เขา ละทิ้งแล้ว" จึงฉันด้วยงสัญญา ไม่เป็นอาบัติ. เมื่อภิทกุฉันด้วย ไอจิต เป็นอาหาร, ภิกษุนั้น อันพระวินัยธรฟังให้ราคาของ แล้วปรับอัต ส่วนในหน้าปฏิชีวนในรัฐอันอรรถกา ท่านกล่าวไว้ด้วยไม่แปลกกันว่า "เมื่อภิทกุฉันผลไม้ไม่ออใหญ่ในวัดร้าง ด้วยไอจิต ไม่ © ภิกษาสารัตฯที่นี่แก้วา วุฒาจารุติ คำมิ ฉทูทวดา ปลายบุตร.