ปฐมสมุนไพาสากกะเบือ ภาค ๒ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 95
หน้าที่ 95 / 404

สรุปเนื้อหา

เอกสารนี้นำเสนอความสำคัญของการบรรลุธรรมและการเข้าถึงความเป็นกิจกับในประโยคนั้น โดยเน้นถึงวิธีธรรมที่ชอบธรรมซึ่งเรียกว่า อุปสัมบัน ที่ช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถพัฒนาจิตใจ и เข้าสู่วิถีการดำเนินชีวิตที่มีคุณค่า คำว่า ธานารเทน อธิบายถึงเหตุที่ควรแก้ไขและวิธีการเข้าถึงสภาวะสูงนี้ โดยสามารถพิจารณาจากกรรมที่เกี่ยวข้องในคัมภีร์ต่างๆ ทำให้เกิดความเข้าใจในธรรมะได้ชัดเจนยิ่งขึ้นเช่น อปรโลกนกรรม และฆุตติกรรม เป็นต้น การศึกษาเหล่านี้มีความสำคัญในการพัฒนาชีวิตทางจิตวิญญาณและการบรรลุสู่วรรณะที่สูงกว่าในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-อุปสัมบัน
-การพัฒนาจิตใจ
-ธรรมะ
-กรรม
-การบรรลุภาวะสูง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ค) - ปฐมสมุนไพาสากกะเบือ ภาค ๒ - หน้า ที่ 95 จำนวน เพราะได้นำฉันทะของกิริยาผู้สร้าฉันทะมาแล้ว และเพราะ พวกกิริยาผู่อยู่พร้อมหน้ากันไม่คัดค้าน บทว่า ฆาตติตุฏฺฐเน มีความว่า อนจะพิพากษาด้วยอุตุนา ๒ ครั้ง ฆติติ ๑ ครั้ง บทว่า กุมมณ คือ วิธิธรรมอันชอบธรรม บทว่า อญุปน ความว่า เข้าถึงความเป็นธรรมอันใด ๆ พึ่ง ให้การริบไม่ได้ คืออนัน ๆ พิฆ่าด้านไม่ให้ เพราะถึงพร้อมด้วย วัตถุปมิด ขุทติสมมิด อนวาสนสมมิด สิมาสมมิด และปริสมมิด บทว่า ธานารเทน คือ ควรแก้เหตุ ได้แก่ควรแก้สถูลกาทน ชื่อว่า อุปสัมบัน คือมาถึง อธิบายว่า บรรลุซึ่งภาวะอันสูง อันความเป็นกิจกับเป็นภาวะในเบื้องบน (คือสูง) จริงอยู่ บุคคลนั้น ท่านเรียกว่า “อุปสัมบัน” เพราะมาถึงความเป็นกิจกับนั้น ด้วยกรรมตาม ที่กล่าวแล้ว กีในถิรูกนี้ มาแต่ฆุตติฏฺฐูกจรรอย่างเดียวเท่านั้น แต่ในที่นี้ ควรนำสังกรรมทั้ง ๔ มากกว่าไว้โดยพิสثาร คำนี้ทั้งหมดท่านกล่าว แล้วในอรรถกถาทั้งหลาย และสังกรรมเหล่านั้น คือ อปรโลกนกรรม ฆุตติกรรม ฆุติตุฏฺฐิกรรม ฆุติจุตุฏฺฐิกรรม บันฑิตพึงเรียงไวตาม ลำดับ แล้วขักษามากล่าวโดยพิสุทธา จากคัมภีร์ชั้นธรณ และกัมวิรังค์ ในที่สุดแห่งคัมภีร์บริวาร จำพวกจักราชนาสงกรรมเหล่านั้นใน กัมวิริงค์ ในที่สุดแห่งคัมภีร์บริวารนั้นแล้ว เพราะว่า เมื่อมีการสรรนาน อย่างนั้น ปฐมปฐกิจวรรณะ จักไม่เป็นการหนักไป และการ พรรนาณพระบามีตามที่ตั้งไว้ ก็จักเป็นวรรณะที่รุ่งได้ง่าย พึงฐานะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More