ปฐมสัมมาปะกาศภาค ๒ - หน้า 145 : หน้า 145/404

ประโยค) ปฐมสัมมาปะกาศภาค ๒ - หน้า 145 ความเป็นธรรมที่กุ้งทั้งหลายผู้ได้รับตะ กำหนดด้วยสัมมา จะพึงทำร่วมกัน อันนี้ ปฐมโมกขทัส ทั้ง ๕ อย่าง ชื่อว่าอุเทสเดียวกัน เพราะความเป็นอุเทสที้จะพึงสนใจกับกัน ส่วนสักขาบที่ตรงบัญญัติเสร็จแล้วชื่อว่า สมุติยา เพราะความเป็นสักขาบที่ชอบบุคคลแม่ทั้งปวงจะพึงศึกษามเสกกัน ลัชชินบุคคลแม่ทั้งปวง ย่อมอยู่ร่วมกันในธรรมเป็นต้น เหล่านี้ บุคลแม่ผู้เดียวจะปรากฏในนอกจากกรรมเป็นต้นนั้นหา มิด่; เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงทรงรวมเอาสิ่งเหล่านั้นแม้ทั้งหมด คำว่า "นี้ชื่อว่าสวาส" ในพระบทนี้ ก็เลย สวาสมี ประกาศดังกล่าวแล้วนั้น ไม่มีบุคคลนั้นนะ; เพราะเหตุนี้ บุคคลผู้พาย พระองค์จึงตรัสว่า "ผู้หวังวาสามิได้" นะนี้แล พระผู้มีพระภาค ครับทรงจำแนกสักขาบที่อุตสาหอย่างนั้น ตามลำดับบทแล้ว บัดนี้ จึงทรงแสดงสัตว์ทั้งหลาย ซึ่งมีมิติเป็นวัฏฎ แห่งปราชญ์ โดยนิยมนิว่า "หญิง ๓ จำพวก" เป็นต้น แล้วตรัส วัดดู โดยนิยมีค่าว่า "มรรด ๓ แห่งหญิงมานุษย์" เป็นอาทิ เพื่อ แสดงนินิทที่เป็นวัตถแห่งปราชญ์ เพราะเหตุที่นิยตหญิงอย่างเดียวเท่า นั้น จึงเป็นวัตถแห่งปราชญ์มิได้ นิยตหญิงมานุษย์เท่านี้จึงเป็นวัตถุ หมายได้ ทั้งนี้มีแม่แห่งหญิงทั้งหลาย ซึ่งตกแต่งด้วยทองและเงินเป็นต้น จึงเป็นวัตถุเท่านั้นหามิได้ ในคำว่า "นิยมฏฺตน นิยมฏฺติ อญฺฌตาเตน" อัญฺฌตา จะ พระองค์ทรงตั้งนามตามคำนี้ว่า "ปฏิสวดี นาม" เพื่อแสดงอาการเป็นเหตุร the เป็นเหตุร ส่วนคำว่า "พิงเสพะแน" ในบทว่า "ปฏิ-เสวาย" นี้ ก็สราไวแล้ว