ปฐมสมุนไพรสิบตำรับ ฉบับที่ 383 : หน้า 383/404

ประโยค- ปฐมสมุนไพรสิบตำรับ ฉบับที่ 383 หลายบทว่า อาปฏิ สมุนไพรชุมชนสาวาเขา ปฏิฤติสุด ความว่า เพราะสมุนไพรชุมชนสาวาเขาที่กรุงเทพนี้กล่าวแล้ว พระผู้พระภาคเจ้า จึง ปรับเป็นปฏิฤติ ดูในเรื่องข้าวอุลูกที่โรงเลี้ยงของ องค์- ข้างหน้า. ส่วนในการถือเอา พึงทราบวันนี้งั้น:- อาหารมีข้าวสุด เป็นต้นของสงฆ์ อันภิญญ์ซึ่งสงฆ์สมมติ หรือชนทั้งหลายมีกงานวัด ของพวกกุศล อันเจ้าของหรือชนอื่น ซึ่งเจ้าของวัว ได้ เมื่อภิญญ์กล่าวว่า "ท่านองค์ให้ส่วนแม่คืนอีก" แล้วถือเอาดีด บนพรรษาโง่ถือเอาดี ตีพิม ปรับตามราคาสิ่งของ. เมื่ออาหารมีข้าวลูกเป็นต้น อันภิญญ์ซึ่งสงฆ์ได้ สมมติ หรือคนที่เจ้าของมิโดสั่ง ถวายอยู่ ภูกฎกล่าวว่า "ท่านองค์ให้ ส่วนแม่คืนอีก" แล้วถือเอาดีด นับพรรษาโง่ถือเอาดีด พึงปรับตาม ราคาสิ่งของ ในขณะที่องค์นั้นนิ่งๆเดียว ดูในหมด 4 วัดด้วยเรื่อง บาดะนั่น. อาหารมีข้าวสุดเป็นต้น ที่หลาชนอกนี้วายอยู่ เมื่อ ภิญญ์อ๋อเอาด้วยการอย่างนั้น เป็นอันไทย. ส่วนสิ่งของที่เจ้าของเขา วานให้ถวาย ด้วยสั่งว่า "ท่านองค์ถวายแกกิฏิกันนี้" ก็ว่า เจ้าของเขาถวาย เองก็ดี ก็เป็นอันถวายดีแล้ว นี่แหละ. ในอธิกรณ์ด้วยวัดญี่ปุ่นข้าวสุด เป็นต้นนี้ มีสาระจากคำวินิจฉัยในอรรถกถาทั้งปวงเพียงเท่านั้น. ในเรื่องทั้งหลายมีเรื่องร้านขายข้าวสุดเป็นต้น มีวิจินฉดังนี้:- ร้านข้างขาย ชื่อโอ practically ( คือร้านข้าวสุด) ร้านดัง แกงเนื้อขาย ชื่อสุภาพนะ ( คือซ้ายขายแกงเนื้อ) ร้านงุ้มตกของขบ ©. บาลีเต็มเป็น สุมนะ ๆ