ปฐมสัมผัสกอพากษาแปล ภาค ๒ - การปฏิบัติตามคำสอน : หน้า 274/404

ประโยค (2) - ปฐมสัมผัสกอพากษาแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 274 ใบวบนขอ กีดอกหรือหลาว (ฉมวกกว้าง) หรือวก ซึ่งเขาขึ้นพาด ไว้ที่หมุดข้างฝาหรือบันไดแก้ว ๒-๓ อัน ซึ่งติดเรียงกันเป็นลำดับ ภูษ จับไว้ปลาย หรือที่คอนกลามา เพียงแต่โอกาสที่หมุดข้างฝาหรือบันได แก้วอันหนึ่ง ๆ ถูก ล่วงเลยไปเท่านั้น ต้องปฏิบัติ เพราะว่าเพิ่ง โอกาสที่ถูกเท่านั้น ย่อมเป็นฐานของหอหลาวและทวนเหล่านั้น, หมุดข้างฝาหรือบันไดแก้วทั้งหมด ไม่ต้องเป็นฐาน ภูษยืนหน้าเหนือ เข้า ฝา บัดตรงกลางลานมา เพียงแต่ส่วนด้านนอก ล่วงเลยโอกาสที่ ส่วนด้านในถูก ต้องปฏิบัติ แม้เพื่อกฎย่อไปข้างหน้า มีมณฑ เหมือนกัน เมื่อภิกษาเอามือจับขั้น ทำให้ไปในอากาศ แม้เพียง ปลายเส้นผม ต้องปฏิบัติ ภูษูลากหอกเป็นด่านนั่นที่วาวไว้ชิดฝา ครูฝาไป เมื่อเธอให้โคนล่วงเลยโอกาสที่ปลายถูก หรือให้ปลายล่วง เลยโอกาสที่โคนถูกไป ต้องปฏิบัติ ภูษยืนหน้าเข้าฝา ลากมา ให้ส่วนที่สุดข้างหนึ่งล่วงเลยโอกาสที่ส่วนอีกข้างหนึ่งถูกไป ต้องปฏิบัติ. เมื่อยกขึ้นตรง ๆ ทำให้ไปในอากาศ เพียงปลายเส้นผม ต้องปฏิบัติ. สองทวา ฤทู คิด ฯ ว ลูคติ ได้แก่ ภาคะที่ขายขึ้นแนวน ไว้ที่ต้นคตเป็นต้น พึงทราบว่าวิชา ตามที่กล่าวแล้วในตำแหน่ง ที่แนะนำไว้บนเป็นต้น ก็แล้ว เมื่อภิกษาเขี่ยทะลายตาลที่เกิดอยู่บน ต้นตาลนั้น วัดดูแห่งปรารชจะเต็มในผลโต, เมื่อผลนั้น สักว่าคุด จากขั้ว ต้องปฏิบัติ. ภูษุตะลายตาล ต้องปฏิบัติ ส่วนทะลาย ตาลที่เขาขึ้นเอาปลายพาดไว้ในระหว่างใบได้ ๒ ฐาน คือฐานที่พาด ไว้ ๑ ฐานคือขั้ว ๑ วินิจฉัยใน ๒ ฐานนี้ พึงทราบตามนายที่กล่าว แล้ว ส่วนภิกษุใด ยกปลายพาดที่ระหว่างใบเองแล้วจึงตีต เพราะ