ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคกล + ปฐมสัมผัสกาลทาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 218
องค์กรว่า "พระพุทธเจ้าทั้งหลายแม้ในปางก่อน ยอมทรงบัญญัติ
ปราชัยด้วยทรัพย์นี้ ถูกรังจาผู้ทรัพย์นี้ ทุกกุฏิด้วยทรัพย์
เท่านั้น" แม้มือเป็นเช่นนั้น ถ้าพระองค์ไม่ทรงเทียนเกี่ยวกับคนที่ส่ง
บัญญัติแห่งโลกทั้งหลายอันแล้ว พึงทรงบัญญัติด้วยทรัพย์เพียง
บาทหนึ่ง ก็จะมีผู้กล่าวแก้พระองค์เพราะเหตุนี้ว่า "ชื่ออาทิตย์
สวรรค์ของแม้ของกุฎิในหนึ่ง ก็ประมาณไม่ได้ นับไม่ได่ กว้างขวางยิ่งนัก
ดูงามามี สุมนะ และอากาศ พระผู้มีพระภาคเจ้า มังสิส่อสร้าง
นั่นให้พ้นทางเสียแล้ว ด้วยทรัพย์เพียงกบาทหนึ่ง" แต่ใน ภิกษุทั้งหลาย
เมื่อไม่รู้กัลพระบุณของพระตาคต ก็จะพึงยังสีกาบานให้กำรีบ
สีกาบบเท่าที่ทรงบัญญัติไว้แล้ว ก็จะไม่พึงตั้งอยู่ในที่อวนคร แต่
เมื่อทรงเทียบเคียงกับคนที่รู้บัญญัติของโลกแล้ว จึงทรงบัญญัติสีกาบบ
การดำหินเด็ดเดี่ยวเนื่อง ไม่มี, ย่อมมีแต่ผู้ก่ายด้วยนี้โดยแท้ว่า "แม่
คนครองเรือนหลานนี้ ก็ยำาใจร้ายเสียบ้าง จองจำไว้บ้าง เนตรเทสีบ้าง
เพราะทรัพย์เพียงบาทหนึ่ง เหตุในละคร พระผู้พระภาค จำไม่ทรง
ยังบรรพชิตให้จิบนายเสีย เพราะบรรพชิตไม่ควรลักทรัพย์ของผู้อื่น
แม่เป็นเพียงหญิงเสน่ห์หนึ่ง" ภิกษุทั้งหลายก็รู้สึกลังพระบุณของพระ
ตาคตา และสีกาบบเท่าที่ทรงบัญญัติไว้แล้ว ก็จะไม่กำรบ จัดอยู่ใน
ที่อวนคร เพราะฉะนั้น ทรงมีพระประสงค์จะทรงเทียบเคียงกับคนผู้
บัญญัติของโลกแล้ว จึงทรงชำลองบรึษททุกหมู่เหล่า
ครั้งนั้นแหละ พระผู้พระภาค ทรงทอดพระเนตรเห็นภิกษุผู้อยูใน