กฎเกณฑ์การเรียบเรียงประโยคในภาษาไทย คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 45
หน้าที่ 45 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอการเรียบเรียงประโยคในภาษาไทย โดยเน้นกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเรียงคำ ตัวอย่างการใช้ และการจัดเรียงประโยคอย่างถูกต้อง โดยจะกล่าวถึงการใช้บทติยาวิภัทรที่สามารถเข้าได้กับ กิ และ อล พร้อมยกตัวอย่างประกอบ นอกจากนี้ยังมีการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเรียบเรียงทางภาษาอย่างถูกต้องเพื่อให้การสื่อสารมีประสิทธิภาพและเข้าใจง่าย นำเสนอผ่านตัวอย่างประกอบเพื่อการเรียนรู้ที่ดียิ่งขึ้น เรียนรู้กฎเกณฑ์ที่สำคัญ ซึ่งช่วยให้นักเขียนสามารถสร้างสรรค์งานเขียนที่มีคุณภาพได้ อย่างมีกฎเกณฑ์ชัดเจน สิ่งนี้จะช่วยส่งเสริมทักษะทางภาษา และสร้างพื้นฐานที่ดีสำหรับการสื่อสารในอนาคต สามารถตรวจสอบเพิ่มเติมที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การเรียบเรียงประโยค
-หลักการเขียนภาษาไทย
-บทติยาวิภัทร
-ตัวอย่างการใช้คำ
-การส่งเสริมทักษะการเขียน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎเกณฑ์การเรียบเรียงประโยค ๒๗ เช่น : บิดามารดาผูกบุตรเล่านี้ผู้เจริญวัยแล้วด้วยเครื่องผูกคือเรือน : เต วยปุตตะ มรณะที่เนิน นาน ๓/๔ : ท้าวเธอทรงครองราชย์โดยธรรม : โส ธมเมน รชัช การเลิศ ฯ ๒. บทติยาวิภัทรที่เข้ากับ กิ และ อล นิยมเรียงไว้อย่าง กิ และ อล และไม่ต้องมีบทประดาน หรือกิรยากับประโยคอีก เช่น : ประโยชน์อะไรของเราด้วยการอยู่ครองเรือน : กิ เม มรววาเสน ฯ (๑/๕) : อย่าเลย ด้วยการอยู่ในที่นี้เก่าเท่านั้น : อลุนเต อิธ วาสน ฯ ๓. ถ้ามาคู่กับบททิยาวิตติ นิยมเรียงไว้นำบททิยาวิตติ เช่น : นางสิ้นชีวิตไปด้วยความป่วยไข้นั้นเอง บังเกิดเป็นแม่ในบ้านนั้นทีเดียว : สา เตนวาภรณ์ กล่ำ ตุตฺตา ตกฺกูฏู ฯ ฯ ฯ (๑/๔๕) หรือจะเรียงไว้อย่างบททิยาวิตติบางก็ได้ เช่น : คุณทั้งหลาย พวกคุณจะให้ตรามาสนี้ผ่านไปด้วยอรยาบท
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More