คู่มือวิชาชาแปลไทยเป็นนคร ป.4-9 : หน้า 282/374

๒๒๒ คู่มือวิชาชาแปลไทยเป็นนคร ป.4-9 - อโยนิโสม ปวดตุตโต หิ อภิฤชุนมรณานุสสรเสน โโลโก อุปชชาติ วิชามาตุยาม มรณานุสรเสน วิย ขป๘ อตโตโน มรณานุสรเสน สนตุโล อุปชชาติ อุกิฏุตลิกวภฤิ ทิลวา กีรุกชาติกุสโล วิย ฯ (วิสูตร ๒/๒) ๗. ในกรณีที่การเทียบเคียงอุปมาผายเพื่อเข้าใจเจน ส่วนมากจะมีรูปประกอบเป็นลิงคุตตุทั้ง ๒ ประโยค มีความนิยมดังนี้ - วางประกอบอุปมาไว้หน้า ประโยคอุปมาภายในเนื้อความเต็มทั้ง ๒ ประโยค ไม่นิยมละไว้ฐานเข้าใจ - ประโยคแรกนิยมใช้ ยา ตา รับ ประโยคต่อๆ มาใช้ วิย ศพท์ ทั้งหมด - จะใช้ วิย ศพท์ ทั้งหมด ตั้งแต่แรกก็ได้ ดูตัวอย่างประกอบ - ยา ติ ตสสา กุกฏิยา อุตโตน อุณเทส อิสสิตาติ- ติวิกริยากรณ์, เอว โพธิปลงเก นิสินสุส์ โพสิตต- ภูสส ชาวโต อุตโตน จิตตสนตาน อนิจัง ทุกขมนตาติ ติวธานุปสุขาการณ์ ฯ กุกฏิยา ติววิกริยาสมุปาเน อนุทาน อุปติรถ วิย โพธิสตุตตสุส ภาคโต ติวธานุปสุขาสมุปาเน วิปสุสานบาณสุข อบริหน ฯ (สมุด ๑/๑๒๕) - ยา ติ ตาลวน ทวตติส ตาลา เอว อิมสุมี กาเย ทวตติส โภฎาษลา มุกโฏ วิย จิตตู่ ๆ ลุกโฏ วิย โยคาวโร ฯ มุกโฏส ทวตติสตาลลาเถ ตาลวน นิวิโล วิย