คู่มืออาชาเปลี่ยนไทยเป็นนคร ป.ธ.๕-๙ : หน้า 236/374

๒๒๐ คู่มืออาชาเปลี่ยนไทยเป็นนคร ป.ธ.๕-๙ ปัจจัยใหม่ เพื่อให้เป็นกริยาในประโยคกัม. เช่น ถ้เป็นกริยา อายขยาย ก็ต้องลง ย ปัจจัย และลง อิ อาคมหน้า ย ถ้าเป็น กริยากิตติ ก็เป็น ต ปัจจัยเป็นต้น ตัวอย่างเช่น ความไทย : ศิษย์ศึกษาศิลปะอยู่ กัตตุ : ลิสโล สปับ ลิกขิต ๆ กัมม. : ลิสเสน สปับ ลิกวิบเตย ๆ ความไทย : อบาสถาถายสังกระะแดพระเฑาะอยู่ กัตตุ : อุปาสโล สุกการี เธรสส เทติ ๆ กัมม. : อุปาสเกน สุกกโร เธรสส ทิเปต (หรือ ทียมเต) ตามตัวอย่างนี้ แสดงที่มีบทประกอบครบ คือ ประธาน กรรม กิริยา แต่ในความเป็นจริงอาจมีบทประกอบมากกว่านี้ หรือน้อยกว่านี้ ก็ได้ ก็แล้วแต่ความในวันนี้ ๆ และตัวอย่างนี้ก็แสดงเฉพาะปัจจุบัน หากเป็นอดีตกาล เมื่อเปลเป็นกัมมาวาจากแล้วอาจติดขัดด้วยเรื่องศัพท์ คือ คำที่เป็นกัมมาวาจานั้น ในรูปกริยาอาขยาตดีกาล ไม่ยามใช้ หรือไม่มีใช้ ก็ให้แปลเป็นกิริยาก็ก็อด้ดีกาลก็ได้ เช่น ความไทย : กฎุมพีนั้น ได้ให้เครื่องบริหารครรภ์แก่บ้างแล้ว กัตตุ : โส ตสสา คพฤปริหาร อาทล ฯ (๑/๑) กัมม. : เตน ตสสา คพฤปริหารโธ ทูนโ ฯ ความไทย : ผู้มอเขาเธอทำอย่างนี้ทำไม นางประกอบ