คู่มือการเปล่าไทยเป็นมรรค ป.ธ.๔-๙ : หน้า 244/374

๒๒๙ คู่มืออาเชาเปล่าไทยเป็นมรรค ป.ธ.๔-๙ เป็น = มาตาปิตุ่ วตฺถูมิ สพเทสี ปุตตานํ สนติกามิ ฯ (๒) หากประโยค ย มีริยาคมพากย์อยู่ ให้เปลี่ยนกริยานั้นเป็นกริยาซึ่งเป็นบทวิเศษนะของ ฏ หรือ เป็นอัปันทตริยา โดยประกอบ เป็นกริยากิตติด้วย ฏ อนุต มน ปัจจัย ตัวใดตัวหนึ่ง ตามกาลเดิม ของกริยาคมพากย์ ซึ่งเปลี่ยนมานั้น ส่วนรูปร่างจะเป็นอย่างไร ก็ แล้วแต่เนื้อความเดิม เช่น ความไทย : ผู้คบพวกคนพาล ย่อมจะถึงความพินาศ เดิม =โย ปุคคลโลา พาเล เสวติ, โล วินาสํ ปาปุณาติ ฯ เป็น = ปุคคลโละ พาเล เสวนํโต วินาสํ ปาปุณาติ ฯ หรือ = พาเล เสมานา โปคคลโลา วินาสํ ปาปุณาติ ฯ ความไทย : เหตุการณ์ ที่ข้าพเจ้าคิดไว้แล้วครั้งนั้น เป็น จริงขึ้นแล้ว ในบทนี้ เดิม = ย ตา จินฺเตสี, ตํ การณํ อิทานี ตตา ชาตํ ฯ เป็น = ตา จินฺติํ การณํ อิทานํ ตตา ชาตํ ฯ (๓) ถ้าในประโยค ย มีขยาย ย มาก เมื่อ ลบ ย แล้ว คำพ้องเสนะแตกต่างๆ อาจเรียงไม่ถูกที่ถูกทางหลักการเรียง ก็ให้จับเอนง เสียใหม่ให้ถูกที่ได้ เช่น ความไทย : พ่อ ทรัพย์สินที่มีอยู่ในสกลนี้ ทั้งสะสมญาณา ทรัพย์ ทั้งอิญฺญาณทรัพย์ จงเป็นภาระของ พ่อทั้งหมด