ข้อความต้นฉบับในหน้า
คู่มือวิชาแปลไทยเป็นคอม ป.ธ.๔-๙
โยงลิงค์ตะ และประโยควาวจาก อย่างน้อยจะต้องมีส่วนประกอบ ๒ ส่วนเป็นโครงสร้าง คือ ส่วนประธานกับส่วนกริยาคุมประโยค จึงจะแปลเป็นประโยคโดยสมบูรณ์
ส่วนประโยคลิงค์ตะมีส่วนประกอบส่วนเดียว คือ ส่วนประธาน ประโยคควรจากามีส่วนกริยาเพียงอย่างเดียว แต่การเรียงศัพท์เข้า ประโยคในประโยคทั้งสองนี้ ไม่สลับซ้อน และไม่ยุ่งยากนัก จึงขอ ยกไว้ไม่กล่าวถึงโดยละเอียด จะกล่าวเฉพาะประโยคที่เหลือมีเนื้อความ เติมบูรณ์ก็เท่านั้น
การรางศัพท์ต่างๆ อันเป็นส่วนประกอบในประโยค เป็น เรื่อง ยุ่งยากและซับซ้อนพอสมควร และมีฎีกาเกณฑ์มากมาย แต่ขอให้จำไว้ เป็นพื้นฐานก่อนว่า "ศัพท์ใดขยายความศัพท์ใด ไหวางเรียงไว้หน้า ศัพท์นั้น" ก็ได้แก่ "ศัพท์ใดสัมพันธเื้ากับตัวใด ให้เรียงไว้หน้าตัว นั้น" นั่นเอง อันนี้เป็นฎีกาเกณฑ์ตายตัว
ส่วนขอปลิกย่อย หรือความซับซ้อนนั้น ค่อยๆ ศึกษาโดย ละเอียดตามลำดับอีกที เพราะบางครั้งก็อาจวางไว้ข้างหลังบ้างก็ได้ ดัง นี้เป็นฎีกาพิเศษ เมื่อศึกษาดีแล้วอ่อนเข้าใจได้เอง สรุปแล้ว โครงสร้างของประโยคนันจะมีส่วนประกอบด้วยกัน ๘ ส่วน คือ ๑. บทประธาน ๒. บทขยายประธาน ๓. บทกรรม