คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.5.4-7 : หน้า 58/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.5.4-7 ในประโยค เช่น นิยมต้นข้อความ และกาลสัตตุ มี เป็นต้น ซึ่งพอมีหลักสังเกต ดังนี้ 1. ถ้าเป็นข้อความสั้นๆ เป็นแบบบอกเล่า นิยมเรียงไว้ต้นประโยค เช่น : ภณต หง มหลุกากาเล ปพุฒิโต คุณธรูู ปุเร์สู ใน สุกิสุสาม ญ (1/7) 2. ถ้าเป็นข้อความแสดงความประสงค์ หรือ ตอบคำถาม หรือ ต้องการเน้นความในประโยคให้ชัด นิยมเรียงไว้สุดประโยค เพื่อไม่ให้ ขวางคำอื่น เช่น : กนิฏฐากา เม อุตติ ภณต ญ (1/2) : สารุ ภณต, อุปปมุตตา โหตุ ญ (1/8) 3. อาลปนที่เป็นนิบาต เช่น ภณต อาวุโส อมิโก เป็นต้น ถ้ามาครู่กับอาลปนที่เป็นนาม คืออาลปนที่จะมาจากวิภัติ นิยมเรียง อาลปนะนิบาตไว้หน้าอาลปนะม เป็นต้น : วเทิฐ ตาวา อาวุโส ปาลิต ญ (1/10) : โธ โคตม ตุมาหากา ทานิ อตฺถวา ปูชิ อกฺถวา ฯเปฯ (1/13) อชุปตกุเคทาน้ำ อาวุโส อานนฺท อญฺญเตร วภคตา ฯเปฯ อูโปสโล กรีสาสามิฯ (1/12) การเรียงบทอาลปนานี้มีข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่ง คือให้สังเกต ที่คำแปล ถ้าสำนวนไทยแปลขึ้นต้นก่อน ก็ให้เรียงไว้งบประโยค หรือที่