ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๕ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นครศ.ป.4-9
ปเวฏติ ต่อไป ฯลฯ คือ เอง คือ เป็นผู้อื่นมีได้แนะ ฯลฯ ว่า อภิญฺญา คือ รู้ยิ่ง อภิชฺญาว่า ทราบด้วยญาณอันยิ่ง ฯ ว่า สัจฉิตฺวา คือ ทำให้ประจักษ์ ฯ ว่า ปวฏติ คือ ให้รู้ คือ ให้ทราบ ได้แก่ ประกาศ ฯ
เป็น : ฯลฯ อภิญฺญา สัจฉิตฺวา ปวฏติ เอตทฺ อนสฺนุญาติ สํา ปรนเยโย หุตวา ฯ ว่า อภิญฺญาว่า อภิญฺญา อภิเนตฺ ฆตฺวา ฯ ฯ สัจฉิตฺวา วุตฺต จ ปจฺจุ ทิฏฺฐิ กฺวา ฯ ปวฏติ โฬเรติ อมาติ ปกาสติ ฯ (สมฺนุต ๑/๑๓๔)
(๔) ในกรณีที่มีการแก้คำในบทดังหลายๆ คำ ทําแก้ก็ต้องใส่คำในบทดังซึ่งมีได้แก้ไว้ในประโยคร่วมกับบทแก้ที่ต้องการแก้ด้วย หากแก้ทุกบทในบทตั้งดังดำเนินการไปตามปกติ เช่น
ความไทย : สงวนว่าวิสิล ปติฏฺฐาย ความว่า ดำรงอยู่ในศิล ฯ ฯ ฯ บทว่า สปฺปโญ คือ ผู้มีญาณา ด้วยปัญญา ตั้งแต่ปุริสินธิอันประกอบด้วยไตรเหตุ ฯ บาท พระคาถาว่า จิตติ ปญฺญาเจ ภาวํ ความว่า เจรญสมาธิและวิปัสสนา ฯ
เป็น : ฯลฯ สีล ปติฏฺฐายา สีล จตฺวา ฯ ฯ สปฺปโญกมมชติเหตุภิกฺขุปฏิเสธ ฯ ปญฺญา ฯ จิตติ ปญฺญาเจ ภาวํ ฯ วิปฺสนฺญา ภาวํ ฯ วิสุทฺธิ ฯ วลีสุตํ ฯ ฯ