ข้อความต้นฉบับในหน้า
คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.๕-๙
ตัวอย่างที่ 3
ความไทย : มูลของรูปสรัษธ์ซึ่งสำเร็จด้วยต้นหา และอวิชฌา ถูกถอนขึ้นเสียแล้วด้วยมิด คืออรรถธรรร เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่ามูลอันถูกถอนขึ้นเสียแล้ว ฯ
เป็น : อริยมคุตฺตเสน อุตฉินฺน ตนหาวิชชามย มูล-เมตสนติ อุตฉินฺนมูลา ฯ (สมุตฺ ๑/๒๐๗)
ชี้แจง : จำนวนนี้แปลออกไปหารูปรวิเคราะห์ คำพัทธ์ในรูปสำเร็จมีอยู่ในรวิเคราะห์ (อุตฉินฺนฺูล) และมีวงนะแสมอ กับรวิเคราะห์ (เอตฺเส อุตฉินฺนฺูล) รูปวิเคราะห์นี้เนื่องว่านิวเคราะห์หลาส เทียบได้กับวิเคราะห์ว่า เอกฤดติ วาโล อสุสติ เอกฤตวีวโล เพราะฉะนั้นจะไม่มี เอตฺเส ในรวิเคราะห์ไม่ได้
ตัวอย่างที่ 4
ความไทย : ก็รดงค์เหล่านี้เป็นองค์ของกิฎฐิชื่อวารตะ เพราะเป็นผูทำจัดโลสได้ด้วยการสมาทานนั้น หรือญาณอันได้ไวหวว่า ฌตฺตะ เพราะเครื่องกำจัดโลสเป็นองค์แห่งการสมาทานเหล่านั้น เพราะเหตุนี้ การสมาทานเหล่านี้จึงชื่อว่า ฌดงฺค ฯ
(สนามหลวง ป.ธ.๙/๒๕๒๔)
เป็น : อิมานิปۃ เตน เตน สมาทนเน ฌฏฺฐิสฺตา ฌฏฺฐุสฺ สิกุชฺโณ องคาณี กิลสถานโต วา ฌฏฺฐนิติ ลุทธโรหวา ฎาณ องคฺเมตสนฺติ ฌฏฺฐนคานิ ฯ