การเรียงประโยคอธิบายความ : หน้า 293/374

การเรียงประโยคอธิบายความ ๒๗๗ เทสนททิทิ จุลส คูณี้ ปสุนานิค คีหี สนติกา อุปปนนา ปัจฉยา ปริสุทุปรปาทา นาม, ปัจจบทความจริงทิทิ ปณ อติปริสสุทุปปาทาเยว ชี้แจง : ประโยคหลังจะคำว่ามา อุปปนนา ปัจฉยา ไว้ ในการประกอบรูปประโยคด้านเกี่ยวด้วยการอธิบายขยายความนั้น มีนัยวิจิตรพิสดารหลายหลากนก ทั้งลิลาในปรกติทั้งหลาย ก็แตกต่างกันออกไป ทั้งนี้ เพราะผู้แต่งปรนนันๆ ต่างก็มีลิลาและแนววิธีการเขียนเป็นแบบของตนโดยเฉพาะ ทั้งแต่งในวรรณะในสมัยย่างกันเป็นร้อยๆ ปี ความนิยมทางภาษาออมเปลี่ยนแปลงผันแปรไปตามยุคตามสมัย อันเป็นกฎธรรมดาของภาษาที่ทั่วไป ถึงกระนั้นก็ตาม ภาษาบาลีที่เราใช้เรียนใช้สอนกันส่วนมากเป็นไปตามแนวของลังก้าที่มายุคหลัง เช่น ในสมัยเมืองเชียงใหม่รุ่งเรืองก็มีหนังสือมงคลทิพย์นี้ เป็นหลักยืน แม้จะมีแนวแปลกไปบ้าง ก็พอศึกษาแนวทางของท่านได้ แนวทางของแต่ละคนที่แต่งปรนนันหลายมีปรากฏในปรนนันนั้นๆ แล้ว ขอนักศึกษาได้สังเกตจะจำ และนำมาเปรียบเทียบกันดูเกิดปัญญา และความรู้ความเข้าใจได้ไม่น้อยเลย