คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ว.๔-๙ : หน้า 110/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ว.๔-๙ กาล บท วจนะ บุรุษ ธาตุ วาจา ปัจจัย ครบทั้ง ๘ ประการ พูดอีกทีก็คือว่า ต้องให้คำพันนั้นๆ ผ่านโรงงานเข้าเครื่องปรุงเสียก่อน จึงค่อยนำออกมาใช้นเอง และเข้าโรงงานไหนมาต้องให้ถูกแบบแผนของโรงงานนั้น เช่น โรงงานนาม โรงงานอายขาด ก็ให้ถูกกฎเกณฑ์ดังกล่าวมาแล้ว แม้เรื่องสัมพันธ์ก็สำคัญไม่น้อย คำพูที่ถูกปรุงได้ถูกต้องตามหลักไววกวณนี้แล้ว แต่นำไปวางในประโยคผิดที่ ทำให้ผิดหลักสัมพันธ์ไป หรือวางถูกที่เหมือนกัน แต่ผิดไววกวณเสียอีก ทำให้สัมพันธ์เข้าไม่ได้ เช่นนี้อ่าวผิดทั้งนั้น รวมความว่าทั้งไววกวณและสัมพันธ์ต้องให้เป็นไปถูกต้องคู่กันไปเสมอ ต่อไปนี้จะได้แสดงกฎเกณฑ์การใช้ไววกวณและสัมพันธ์ที่ปรากฏว่า นักศึกษาชอบใช้ผิดและทำให้เสียคะแนนบ่อยๆ บางครั้งถูกปรับถึงตก เพราะผิดไววกวณและสัมพันธ์ในที่ไม่ควรผิดก็มิึ่ง ซึ่งพอสรุปแยกกล่าวเป็นหัวข้อๆ ได้ดังนี้ ๑. เรื่องลิงค์ ๒. เรื่องจะนะ ๓. เรื่องวิภัตติ ๔. เรื่องกาล ๕. เรื่องวาจา ๖. เรื่องปัจจัย ๗. เรื่องสัมพันธ์ ๘. เรื่องการเขียน