คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.4-9 คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 122
หน้าที่ 122 / 374

สรุปเนื้อหา

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนครนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแนะนำแนวทางการแปลและพัฒนาทักษะการใช้ภาษาไทย โดยเน้นการแก้ไขข้อผิดพลาดทั้งในด้านความหมายและความสัมพันธ์ของประโยค เช่น การใช้คำบังคับและการเลือกใช้ศัพท์ในการแปลให้เหมาะสม ซึ่งสำคัญสำหรับการเรียนการสอนในระดับประถมศึกษา นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างการแปลที่ถูกต้องและผิด เพื่อให้ผู้เรียนสามารถเข้าใจง่ายและปรับปรุงการแปลของตนเองได้ดีขึ้น สามารถศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การแปลไทย
-การใช้ภาษาไทย
-การเรียนการสอน
-ความหมายและความสัมพันธ์ของประโยค
-แนวทางการแก้ไขข้อผิดพลาดในการแปล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.4-9 เช่น ข้อความเป็นความบังคับ แต่ปรุงศัพท์เป็นวิวัฒนาวิถี หรือเป็นความล่วงแล้ว ปรุงศัพท์เป็นวิสัสถิวัติต เป็นต้น เช่นนี้ย่อมทำให้ผิดความ หรือใช้วิถีติผิดบูรณกันกับประธาน เช่น ประธานเป็นมัธยมบูรษ แต่ก็ยาเป็นประถมบูรษ เช่นนี้ชื่อว่า สัมพันธ์ ดั่งตัวอย่างต่อไปนี้ ผิดความ : มนุษย์ผู้ฉลาดทราบว่า พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย กำลังหา เสนาสนะจำพรรษา แต่งเป็น : ปณิตตมนุสสา วสุสาวสะ เสนาสน์ ปริยสีสุ ภทนดาติ ฐตฺวา ฯ ฯ : ขอท่านอย่าทำอย่างนี้ เพราะกรรมนี้หยาบช้า แต่งเป็น : มา เวอ ฆโรสิ ลามก ฆิ อิติ กมุจ ฯ ฯ ผิดสัมพันธ์ : ทุกสิ่งเป็นภาระของเจ้า เจ้าจงดูแลมันไว้ แต่งเป็น : สพุ นุต ฯ ฯ ภาโร, ปฏิปัชชุต นนติ : ฉันจัดบวชในสำนักพระศาสดา แต่งเป็น : อห สตกฺ สนติท ปพุทธิสสติ ฯ ฯ จึงพอสรุปข้อสังเกตในเรื่องวิถีติขยับได้ ดังนี้ (๑) ถ้าเป็นความบังคับ “จง” ควรหวัง “เกิด, ขอ…เกิด” หรือความอ่อนอน “ขอ…จง” ให้ใช้ปัญจวิถีติ เช่น : เอว วเทห ฯ ฯ : สพุเพ สตตา อรสา โหนตุ ฯ ฯ : ปพุชาเช ม ฯ ฯ อนฺต ฯ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More