บทที่ 3 ไวยากรณ์และสัมพันธ์ คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 109
หน้าที่ 109 / 374

สรุปเนื้อหา

บทที่ 3 กล่าวถึงความสำคัญของไวยากรณ์และความสัมพันธ์ในการเรียงร้อยภาษา มคตร ซึ่งเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องศึกษาและทำความเข้าใจเพื่อให้สามารถใช้ภาษาได้อย่างถูกต้อง ไวยากรณ์ไม่เพียงแต่เป็นกฎเกณฑ์ที่ต้องปฏิบัติตาม แต่ยังสะท้อนถึงระดับความรู้และภูมิปัญญาของผู้ใช้ด้วย การจัดการคำศัพท์และการสร้างประโยคที่ถูกต้องจึงเป็นสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการใช้คำหนาหรือกิริยา การมีโครงสร้างและคำที่ประสมให้ถูกต้องตามกฎเกณฑ์ตั้งแต่เริ่มใช้จะส่งผลต่อความสามารถในการสื่อสารอย่างมาก

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของไวยากรณ์
-การใช้ภาษาอย่างถูกต้อง
-การจัดการคำศัพท์
-ความสัมพันธ์ในภาษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บทที่ 3 ไวยากรณ์และสัมพันธ์ เรื่องไวยากรณ์และเรื่องสัมพันธ์ เป็นเรื่องสำคัญมากอย่างหนึ่งในการเรียงภาษา มคตร เป็นการแสดงภูมิปัญญาขั้นพื้นฐานว่าแน่นอนเพียงใดและสูงแค่ไหน อาจจะให้ผ่านชั้นนั้นๆ ได้หรือไม่ เพราะไวยากรณ์และสัมพันธ์เป็นหลักเบื้องต้นที่ต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจ ใช้ให้ถูกต้องอยู่แล้ว การประกอบคำศัพท์ทุกคำก่อนที่จะนำไปใช้ต้องให้ถูกหลักไวยากรณ์ ไม่ใช่จับคำศัพท์เดิมที่ยังไม่ปรุงแต่งประกอบเป็นรูปประโยคเลย เหมือนการแสดงละครก่อนที่ผู้แสดงจะแสดงนอกฉาก จะต้องแต่งตัวให้เรียบร้อยบริบูรณ์เสียก่อน มีโอ่ตัวออกมาแสดงแบบล่อนจ้อน ไม่มีเครื่องทรงอะไรเลย และศัพท์นั้นจะต้องประกอบไวยากรณ์ให้ถูกกฎเกณฑ์ด้วย เช่น ถ้าเป็นคำหนาม ก็ต้องประกอบด้วยเครื่องปรุงของนาม คือ ลิงค์ วลันะ วิภัตติ ครับ ถ้าเป็นกิริยาอายต ก็ต้องประกอบด้วยเครื่องปรุงของอายต คือ วิติตติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More