คู่มือการแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๔ : หน้า 150/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๔ เรียงคำผิดที่ คือแทนที่จะเรียงไว้หน้าบทที่ตนขยาย กลับไปเรียงไว้หลังหรือเรียงไว้หน้าบทอื่น ซึ่งส่งให้เห็นว่ามีความหมายเข้า กับบทนั้นก็ได้ เช่น : พระเถ นั้น พากิจกุ้งทั้งหลายไปที่นั่น แล้วคิดว่า...... : โส เธอ โก๋ ภิกขุ อาภาย ตฤต คุนตวจ จินตลีษ ฯเปฯ (ถูก) โส เธอ ตฤต ภิกขุ อาภาย คุนตวจ จินตลีษ ฯผิด (ผิด) ดังนี้ก็ถือ ใช้ประธานกับกิริยาดังกล่าวกัน เช่น อุ้ม อาราม คมิสสติ เป็นต้นดีด ทั้งหมดนี้ เรียกว่า ผิดสัมพันธร์ ใช้จากผิดดีด สับประโยคเลขนอก เลขในกัน คือ นำความใน เลขในมาแต่งเป็นเลขนอก นำความในเลขนอกไปใส่บทกันกับเลขในก็ผิด ผิดคำหรือผิดสัมพันธร์มากแห่งในประโยคเดียวกัน จนไม่เป็นรูปร่าง จนจับใจความไม่ได้ดีด ดังนี้ เรียกว่า ผิดประโยค เพราะฉะนั้น ในเรื่องสัมพันธร์ จึงมีข้อที่ควรจำดังนี้ (๑) วางคำศัพท์ทุกคำในประโยคให้ถูกตำแหน่งตามหลักการเรียง อย่างเคร่งครัด เมื่อวางคำศัพท์เข้าในประโยคแล้ว ทดลองเปล และสัมพันธร์ตามรูปที่วางไว้ในดู อย่าสัมพันธร์ซ้ำโดนไปโดนมา (๒) ทุกประโยคต้องมีคำศัพท์ที่เป็นประธาน หรือเป็นกริยาอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งสองอย่างวางไว้ให้ปรากฏ เพื่อความสะดวกในการแปล จะวางไว้เลยไม่ได้ ถือว่าผิด เพราะผู้แปลไม่อาจหาตัวประธานได้ หรือกิริยาที่นงตัวประธานไม่ได้ เช่น อากโถ ปูพุฒิ ฯดังนี้ ต้อง