ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไวทยกฤตและสัมพันธ์ ๑๑๓
กโกฬุกาน วิจ ฯ กปุปฒิตก โต เวอ อวิตสุด ฯ
(๑/๕๒)
(แสดงว่า ประโยคแรกบอกว่า ถ้าพวกเธอจักไม่ได้มา แต่ความ
จริงมาประโยคหลังบอกว่า เวรของพวกเธอจักดำรงอยู่อย่างลอดลำบ
แต่ ความจริงมิคได้ดำรงอยู่ Atem)
: สาย ปรีโส อิตตรสดโต คำว่าสะ อภิ ส ษ ถ ษ ษ ส ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ ษ
(๑/๙๘)
(แสดงว่า ประโยคแรกบอกว่า ถ้าบูชิ้นก็เป็นสัตว์ต่ำต้อย
ความจริงไม่ได้ต่ำต้อย ประโยคหลังบอกว่า อาจารย์คงจำไม่นำอุมา
รูปนี้มากกว่า แต่ความจริงนำมากกว่า)
ขอให้ดูตัวอย่างประโยคต่อไปนี้เปรียบเทียบ
: วิภเว สาย เอกสาวฺโก ปฐมลา มุข ทาตู
อาสฏิวส สพุโลพลสํ อลิสสต สฺ ลา ม ชูมมายาม
ทาตู อาสฏิวส สพุพลํ อลิสสต ฯ (๕/๓)
กถในกิตติ์
กถในกิตติ์มี ๒ อย่าง คือ ปัจจุบันกาล กับ อดีตกาล แบ่งตาม
ปัจจัยที่ลงประกอบกับราตูนนั้นๆ คือ
● อนุต มาน ปัจจุบันกาล
● ต และ ตนาทิ ปัจจุบันกาล บงค้ดกาล