คู่มือวิชาการแปลไทยเป็นมคธ ป.5-9 : หน้า 176/374

คู่มือวิชาการแปลไทยเป็นมคธ ป.5-9 ......(นาม).........โต ปุฏาย ยาว.........(นาม)........ ....(ทุตยาม).........อทิ กถฺวา ยาว........(นาม)......... เช่น มหาภินิยกมมโต ปุฏาย ยาว อชปาลนิโครธ- มูลา มาเรณ อนุพนธรภาว ๦เปض อาติญิดิวา..... (๒/๔๐) หรืิอเป็น มหาภินิยกมณี อาติ กถฺวา ยาว อชปาล- นิโครธมูลา ฦเป๖ ก็ดี และ ภุมเทวา อาติ กถฺวา ยาว พุหฺมโลคา สพฺพา เทวตา..... หรืิอเป็นมมเทโมโต ปุฏาย ยาว พุหฺมโลกา สพฺพา...ก็ได้ (๔) สำนวนไทยว่า "ตั้งแต่......จนถึง, ตั้งแต่แต่......จนกระทั่ง ถึง" หากแยกเป็น ๒ ประโยค จะต้องใช้ ยาว คู่กับ ตา วา เช่น : ปุจฉา สมุนาหารโต ปุฏาย ยาว ตสส ตสส สมาธิว่าปฏิ อุปจาร อุปชชาติ ตา ปวดตา สมาธิวาณา ปฏิปทิ วิจฉติ อุปจารโต ปน ปุฏาย ยาว อปนมา, ตตา ปวดตา ปญฺญา อภิญฺญาติโ วจฺจติ ฯลฯอ. (วิสุทฺธิ.๑/๑๐๘) : ยาว ตุมฺหน ซีวฺต, ตาว โว สหตุวา อุปฏฺฐายิสาสามิ ฯ (๕/๕๖) (๕) สำนวนไทยว่า เท่าไร ใช้ กิว และ กิตฺตก ศัพท์ ดังนี้ หากถามระยะทาง ระยะเวลา ว่า นานเท่าไร ไลดเท่าไร ใช้ กิว ไว้ หน้าศัพท์บอกทาง และบอกเวลา เป็น กิวทฺโธ กิววิธี ไกลเท่าไร