หลักการแต่งไทยเป็นมตร คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 303
หน้าที่ 303 / 374

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับหลักการแต่งประโยคในภาษาไทยและภาษา มคร โดยมีตัวอย่างการเปรียบเทียบเพื่อเพิ่มความเข้าใจ เช่น การใช้งานของประโยคในการสื่อสารที่มีความหมายหลายด้าน ในกรณีนี้จะเห็นความแตกต่างในการใช้กรอบประโยคเพื่อให้ได้มาซึ่งเนื้อความที่ชัดเจน รวมไปถึงการเรียนรู้เกี่ยวกับวิถีปาเนทธรรมประโยคที่มีเนื้อความในการเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยมีกฎในการใช้ตัวเชื่อมเพื่อเชื่อมประโยค ่นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างภาษาไทยและภาษา มคร ที่ช่วยในการศึกษาที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-หลักการแต่งประโยค
-ภาษาไทย
-ภาษา มคร
-วิถีปาเนทธรรมประโยค
-ตัวเชื่อมประโยค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักการแต่งไทยเป็นมตร ป. ๙ ๒๘๗ เช่น - เขาทำงานที่ต่างจังหวัด แต่ผมทำงานที่กรุงเทพ นี่เอง - กว่าจะสอบประโยค ฯ ได้ สมองก็แทบจะแตกออกมา - ถึงเขาจะอ่อนแออย่างไร เขายังสู้เรียนจนสำเร็จได้ เพื่อความชัดเจนยิ่งขึ้น พิจารณาดูตัวอย่างเปรียบเทียบดัง ต่อไปนี้ ไทย : เขาไปหาพระเถระที่วัด แต่ก็ไม่พบท่าน มคร : โส เศษ ทุงจู้ อารามี อาคามิส ฯ ปน น ปสุล ฯ ไทย : ถึงกำลังน่าจะให้สำเร็จได้ ก็ยังมีข้อเสียอยู่ มคร : กัญจ จี พล ยาชิตติ์ กิจจิ สาเรติ ตลอด ปน โทโล โอดียว ฯ ๓. วิถีปาเนทธรรมประโยค คือ อนุธรรมประโยคที่มีเนื้อความให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ประโยคชนิดนี้กล่าวเนื้อความไว้สองตอน แต่ต้องการเพียงตอนเดียว มีสิ้นธนว่า หรือ ไม่เช่นนั้น มิเช่นนั้น เป็นต้น เป็นตัวเชื่อมประโยคในภาษามครใช้นิบาตบอกคำถามคือ วา อุทาท อามุ เป็นตัวเชื่อมประโยค เช่น - เธออยากจะเป็นทหารตำรวจ หรืออยากจะเป็นอะไร - เขาต้องมีปากกา หรือไม่ก็มีดสอดในกระเป่าแน่ๆ - ท่านมียามแล้วหรือยัง เพื่อความชัดเจนยิ่งขึ้น พิจารณาดูตัวอย่างเปรียบเทียบดังต่อ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More