ข้อความต้นฉบับในหน้า
คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคร ป.5-9
: เอติสมุี ปฐเมต วาสตี อูโปสติวามเส ปน อค ค นี้ ชาเลลี นุน มโโต ภาวิสุทธิ ฯ (2/2)
: อชช อมาหกา ราชาวโอ ตุมเหติ มโโต ภาวิสุทธิ ฯ (ม/๓)
ข้อสังเกต ประโยค ต + สัตตมี กับประโยค ต + วิสิสติ มีความคล้ายคลึงกันมาก ในแง่เป็นประโยคที่บ่งเนื้อความที่ไม่แน่นอนหรือคาดคะเนเอาเหมือนกัน แต่มี่ข้อสังเกตอยู่บ้าง คือ ประโยค ต + สัตตมี จะมุ่งความที่ผู้พูดหรือผู้เขียนไม่แน่ใจว่าจะเกิดจริง มีจริงหรือไม่ คาดเอเท่านั้น ส่วนประโยค ต + วิสิสติ จะมุ่งการคาดคะเนทั้งหมวว่าคงจะเกิดจะมีแน่นอน และจะเกิดหรือมีมากนแล้ว นักศึกษาพึงเปรียบเทียบประโยคต่อไปนี้ดู ก็อาจจะมองเห็นความแตกต่างกันได้บ้าง คือ
: ตำ าณ มรมบรรจ์ ชาต ภายย ฯ
: ตำ าณ มรบรมบจร ชาต วิสิสติ ฯ
: โส ธมม์ สุวา ปรมผล ปิฎโต ภายย ฯ
: โส ธมม์ สุวา ปรมผล ปิฎโต วิสิสติ ฯ
(๗) ตพุพ ปัจจัย มาคู่กับ โหติ (ตพพ + โหติ) ใช้กับเนื้อความที่เป็นการบังคับ ต้องปฏิบัติตามแน่นอน ถ้าไม่ปฏิบัติตามย่อมจะมีข้อเสียหาย ตพพ ปัจจัยถึงความบังคับ โหติ บ่งถึงความแน่นอน และเป็นความแน่นอนอย่างนั้นตลอดกาล ทุกยุคทุกสมัยไม่เปลี่ยนแปลงตรงกับภาษาไทยว่า “จะต้อง” หรือ “เป็นเรื่องจะต้อง” เช่น:
: กิณาภิ อุทธาน ปริกฺขย คจฺฉติ อตฺโต ปุจฉิตวา คณะพพ โหติ ฯ