ข้อความต้นฉบับในหน้า
การแปลประโยคและการลำประโยค ๒๒๗
ขยายบทกรียาวิสัณณะ :
ยาวาฯ ชีวามิ ตาเม จุติโร ปจเจย อิรวาสเสฯ (๑/๑๙)
ขยายบทกรียาวิสัณณะ (อุปมา) :
ยถา ตุมเห ตุน ปุสสโ ตา โลปิ เต ปาน น ปุสสติ ฯ (๑/๑๙)
ขยายบทกรรม :
ย อิฏฐิติ ต กโโร ฑ ฯ (๑/๑๓)
เมื่อเข้าใจว่าประโยค ย คือ ประโยคขยายบทต่างๆ ในประโยค ดังนั้นแล้ว เวลาล้มประโยคทั้ง ๒ เข้าด้วยกัน เนื้อความในประโยค ย ทั้งหมดจะมีลักษณะเป็นบทขยายบทต่างๆ ในประโยค ๓ ทันที ขอให้ดูวิธีการดังต่อไปนี้
ตัวอย่างประโยค ย ขยายบทประธาน
(๑) ตัด ย ต ออกให้หมดทุกครั้ง เหลือ Additionally ให้คงไว้ซึ่งในบางกรณี เพียงแค่นี้ก็สำเร็จประโยชน์แล้ว เช่น
ความไทย : ผู้ต้องการพันทุกข์จงมากับเรา
เดิม = โย ทุกขา มุจจฉตุโกโม โส มย สทิติ
เป็น = ททุกขา มุจจฉตุโกโม มยา สทิติ อาดูรดู ฯ
ความไทย : สิ่งของของพ่อแม่อ่อนเป็นของลูกทุกคน
เดิม = ยานิมาตาปิญฺญู วตฺตนี ตานิ สุโพส
ปฏตานิน สนฺตากนิจ ฯ