คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.๕-๙ : หน้า 238/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.๕-๙ (๑) ตัวอนกิริยาก็ตตา คือ ผู้ทำกิจนั้น จะต้องกลับเป็นตัวประธานมีรูปเป็นปฐมวิภัตติ (สุเทน เป็น สุโท) (๒) ตัวธรรม (วุตตตกมม) ซึ่งเป็นตัวประธาน จะต้องกลับเป็นตัวอุตตตกมม (ซึ่ง) ประกอบด้วย ทุติวภัตติ (อโทน เป็น โทน) (๓) ตัวกิริยา ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยในกมม. จะต้องประกอบด้วยปัจจัยในกัตตุต ตัวใดตัวหนึ่งใน ๑๐ ตัว แล้วแต่ว่ากิริยานั้นจะอยู่ในหมวดธาตุอะไรกัน (ปจฺเจต เป็น ปจฺติ) (๔) ถ้ากิริยานั้นเป็นกิริยากิตต์ ต ปัจจัย อาจเปลี่ยนเป็นกิริยา-อายยาดในรูปดีตตาลได้ จะขอเพิ่ม อ เข้ามาด้วยก็ได้ไม่ผิดตัวอย่าง ความไทย : พ่อครัวหุงข้าวสุก กัมม : สุเทน โอทโน ปจฺติ ฯ กัตตู : สุโท โอนน ปจฺติ ฯ หลักนี้ถือว่าเป็นแม่บทต้องจำให้ได้นุ่มน่ำ และคงถือว่าเป็นหลักในการเปลี่ยนประโยคม. เป็นกัตตู เลยทีเดียว ดูตัวอย่างอื่นเทียบเคียง ความไทย : เดี๋ยวนี้เอง เราได้ยินเสียงขับอย่างหนึ่งแล้ว กัมม : อิทาเนเว โล คิดสะโก สุจิตฺ ฯ (๑/๑๕) กัตตู : อิทาเนเว โคิดสะทุ อสุโลส ฯ หรือ อิทาเนเวหา เอก คิดสะทุ สตวิ ฯ