คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๔-๙ : หน้า 114/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๔-๙ : ปุตฺติมาย ทีลาย กงฺคลํ นาม นิคโม ตสลาปรน หามสาลา......(มงคล ภาค ๑) (๔) ศัพท์ที่ท่านใช้ในปรากฏทั้งหลาย แม้จะผิดความนิยมและผิด หลักที่ศึกษามา ก็อย่าถือว่าของท่านผิด เพราะในกรณีเกิดหลัง แต่ไม่ควรใช้ตามแบบท่าน ควรใช้ถูกความนิยมดีกว่า เช่น : ยสส เอตต ธนา อติดิยา ปริสุสสว ๆ (๓/๒๗๙) (๔) ในประโยคคำถาม ผู้ถามถามถึงสิ่งหรือบุคคลที่มองไม่เห็น กัน หรือมองเห็นแต่ไม่แน่ใจหรือด้วยความเข้าใจผิด มีความนิยม ดังนี้ ก. ถ้ามุ่งถามถึงบุคคล อย่างที่ในภาษาไทยทักษะในที่มีต่างว่า "ใคร" นั้นและ อย่างนี้ให้ใช้รหัสศัพท์เป็น ปุ. คือ โก อย่างเดียว แม้ผู้ถูกถามจะเป็นลิงก็อย่างไรเดียวกันคำถามจะเป็นสิ่งก็อย่างนี้ตาม เช่น ตอนพระนางมุทธิมาเคาะประตูเรียกพระเวสันดรกลางดึก พระเวสันดร : โก เอโล (ใครน่ะ) พระนางมุทธิ : อห มุทธิ (หมอบฉันเอง มุทธิ) ข. ถ้ามุ่งถามถึงสิ่งของวัตถุ อย่างนี้ให้ใช้ นบ. คือ ก็ อย่างเดียว แม้สิ่งถูกถามถึงนั้น จะเป็นศัพท์หลังอีกตาม เช่น ถาม : ก็ ปน อิสัมซี คผล โหว่ ๆ ตอบ : มณฺฎา ภนฺฏิ, เอตฺถา สมเรนธี หิยโย สิติปิฎ, ๆ ถาม : ปรุฏฺถิมาย ทิลาย ก็ นิมิตฺต ๆ ตอบ : ปาสาณา ภนฺฏิ ๆ