คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร : หน้า 40/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.๕-๙ ๓. คำทับภิรัสนั่ม เช่น โล เต อ็ มัย เป็นต้น ๔. คำศัพท์คุณนามที่ใช้เป็นดูนามนาม เช่น ปุนติตา ทุนรา ๕. คำศัพท์ริยานาม หรือถาวนานาม คือ คำที่ปรุงจากนามิกต์ทั้งหมด และปรุงจากกิริยากิตบางตัว คือ อนิย ตพุพ และ ๓ ปัจจัย เช่น กรณี อุปสมุป พุฒโฉ มาตาม่า ขนหนี่ย์ มริตพุฒ (ได้ในประโยคว่า ปรุสสาวุโล อายุวัฒนามาเรน กิร สุตตเม มริตพุฒ อกิจิสสุ ) ๖. คำศัพท์ทัดทิบบางคำ เช่น นาวิโก เมรวิี กาส่ว ๗. คำศัพท์ปลิสังขยันดับะแ อุณิสตรี (๙๙) ขึ้นไป เช่น สตส หสสุส ๘. คำทับอภัยศัพท์บางอย่าง เช่น สารู อลั อิฐานี อุซซ ตตา ตกา ทิศกาธา สรมา คือ กิริยาที่เข้าสมาน เช่น นุตภิ วึอะฎิกาโว อโหสิมาณุ คำเหล่านี้ ไม่จำเป็นต้องยกตัวอย่าง เพราะมีให้เห็นอยู่ดายดีและทราบกันดีอยู่แล้วจึงขอผ่านไป การเรียงปฐมาวิติต หรือบทประณีต ไม่มีแน่นอนตายตัวว่าจะต้องเรียงไว้เป็นที่ ๑ หรือที่ ๒ ในประโยค อันนี้ก็แล้วแต่เนื้อความในประโยคว่าจะสั้นยาและมีโครงสร้างอย่างไร แต่พอสรปุฎเกณฑ์ให้เป็นแนวทางได้ดังนี้ ๑. ถ้าประโยคโดดๆ สั้นๆ และไม่มีบทขยายประธาน หรือบทบรรด้นข้อความอยู่ด้วย ให้เรียงดังนี้