คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ปธ.4-9 : หน้า 60/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ปธ.4-9 นั่นเป็นวิสสนะ ส่วนศัพท์วิสสนะ สัพพนาม และศัพท์หลังคุณ ไม่นิยมแปล เพราะบ่งชัดว่าเป็นวิสสนะอยู่แล้ว บทวิสสนะนี้มีวิธีการเรียงไม่ยุ่งยากนัก ดังนี้ ๑. ทำหน้าที่ขยายบทใด ต้องปรุงศัพท์วิสสนะให้มีลิงค์ วนจะวิภัตติ เหมือนกับบทนั้นเสมอไป ๒. สามัญวิสสนะ คือ วิสสนะแทว ๆ ไป ซึ่งเป็นคุณนามบ้าง วิสสนัสพบางบ้าง เป็นศัพท์ที่ปรุงมาจาก ๓ อนุต มาน ปัจจัยบ้าง ให้เรียงไว้นำบทที่ตนขยาย เช่น : กมลสรภุกโ ภารโก อากาโร อุปปชิชิ ๆ (๑๑๘) : อยุ ธมฺเทสนา กตุก ภาสิตติ ๆ (๑๓) คาจานนท ตี ยกุนี ปโกสาติ ๆ (๑๕) ๓. วิสสนิวิสสนะ คือ วิสสนะที่ไม่ทั่วไป เป็นวิสสนะแสดงยศ ตำแหน่ง ตระกูล หรือความผิดอื่นใดที่ไม่ทั่วไปแก่ผู้อื่น ให้เรียงไว้อยู่หลังบทที่ตนขยาย เช่น : สมโณ โคโท ม สกลายปฺฏโต สกลกุล ปพฺพิโต...... : วิสาขี มหาอุปสิกา นิพิธฺทิ วิสสสส เทวา... (๑/๑๕) : ทิฏฐิโ โช เม มาหาล สกโก เทววณินฺโทติ ๆ (๒/๒๕) ๔. ถ้านามที่ตนจะขยายความมีหลายศัพท์ ให้ประกอบวิสสนะให้มีลิงค์ วนจะวิภัตติ เหมือนกับนามตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด เช่น : สีลลติ อิตติ วา ปุริโส วา......ฯ