คู่มือวิชาปแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๕-๙ : หน้า 254/374

๒๓๙ คู่มือวิชาปแปลไทยเป็นนคร ป.ธ.๕-๙ กรรม ของบทขยายกริยา ซึ่งออกสำเนียงแปลว่า "ผู้ ที่ ซึ่ง มี อัณฑ" หรืออย่างอื่น เมื่อจำต้องทำให้เป็นประโยคใหม่ซ้อนเข้ามา มีวิธีทำดังนี้ (๑) เพิ่ม ย เข้าบาไปประโยคแรก จะมีรูปเป็นอย่างไรก็แล้ว แต่ จะสร้างประโยค และแล้วแต่จะให้ประโยค ย นั้น ขยายบทอะไรในประโยคหลัง เช่น ถ้าขยายบทประธาน ย ก็เป็นบทประธานในประโยค (๒) กิริยาในประโยค ย ถ้าทิวเสนะแดมเป็น ๓ อนุต มาน ปัจจัย ก็ให้เปลี่ยนเป็นกิริยาอาขยาย หรือ กิริยากิตที่คู่พกได้ โดยรักษากาลไว้เหมือนเดิม ถ้าเป็นวิสาสะธรรมดา ก็ทำให้เป็นรูปปฏิ-กัตตา แล้วใส่กิริยา ว่า มี ว่าเป็น มารเป็นกิริยาคุมพวกดูตัวอย่างประกอบ ตัวอย่างขยายประธาน : กุลบุตร ผู้ไม่รู้แม้สถานที่เกิดภัตร จักรู้ชื่อก็การงานอะไรเดิม = ฐตุฏฐานูฐานิบ อชานนโต กุลบุตโต กมุนาติ นาม ก็ ชานิสสติ ๆ (๑/๑๒) เป็น = โย ฏฑตุฏฐานูฐานิบ น ชานาติ, โโล กุลบุตโต นาม ก็ ชานิสสติ ๆ : แมก็ญู ๕๐๐ รูป ผู้ยู่ประจำที่ ออกพรรษาแล้วเข้าไปเฝ้าพระอานนท์ อ้อนวอนว่า... เดิม = ทิสวาสโลนปี ปจเจสตา ภิกขุ ฏฑฏวาสสา