กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๔๕ คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 101
หน้าที่ 101 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับกฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย รวมถึงการใช้คำและศัพท์ในรูปแบบต่างๆ โดยยกตัวอย่างจากพระไตรปิฎก เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการจัดระเบียบประโยคในงานเขียน ไม่ว่าจะเป็นการใช้วลีหรือคำที่สัมพันธ์กันอย่างเหมาะสมในแต่ละบริบท การเรียนรู้กฎเกณฑ์เหล่านี้สามารถช่วยให้การสื่อสารในภาษาไทยมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ทั้งในระดับการเขียนและการพูด.

หัวข้อประเด็น

-การเรียงประโยค
-คุณศัพท์
-การใช้คำในภาษาไทย
-การสื่อสารในภาษาไทย
-แบบอย่างจากพระไตรปิฎก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๔๕ หรือ : อชฌตคุณฑารภ อาวุโส อานนท์ อญฺญคุเรว ภควา ควฺฑา อณฺฑร ฐิกฺษุมา อุโปสฺสํ คริสสามิ ๆ (๑/๑๓๘) : สัญเจตนิกา สุกกวิสุทฺธิ อญฺญุตร สุปนฺนตา สงฺขาทีเสโล, : ตทนุตร์ โก ชานหยิว อญฺญุตร ตาลกเตน , (ตติยาวีติฏติ) : น เม อมิ โลภํ อญฺญปาเปดํ ฯ สํฤทธิสนติ อญฺญุตร ตาลกเตน ฯ (๕/๗๕) (๓) จเปตวา คํพฺธ์ ใช้ในกรณีวันใดส่วนหนึ่ง กันไว้ส่วนหนึ่ง จากหลายๆ ส่วน คือ ยกวันไว้ต่างหากไม่เหมือนผู้อื่น สิ่งอื่น นามที่ เข้าด้วย นิยมเป็นทุติยาวิสิตติ (เว้นซิ่ง...) อย่างเดียว และนิยมเรียงไว้ หลัง จบด้วย เช่น ความไทย : ได้ยินว่า เวณฐานนี้เสีย ชื่อว่าการจัดแจง ฐัตตาหรํ สำหรับพระตถาคต ย่อมไม่มีในสถานที่อื่น ในพระไตรปิฎก เป็น : จเปตวา คิริ อิมิฯ จานํ ติตฺ ปุโลกลู อญฺญฏฺฏ ตาลกสํ ภตฺตวจรํ นาม นกฺฺถิ ฯ (๖/๑๒๙) ความไทย : ชาวเมืองสวัตดี้ เว้นพระอริยสาวกเสี้ย ที่เหลือโดยมาก พูดว่า พวกท่านจงดูการ กระทำของเหล่าสมณฑศายุบุตร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More