วิถีติตในพระพุทธศาสนา : หน้า 33/374

วิถีติต จตุวิถีวิถิต ผันจามิวิถิต สัตว์มิวิถิต ที่สัมพันธ์เข้ากับภิกษาและ สัพพิจิยาวิสารณะ วิถิติตตา เช่น ทุตยาวิถิติต : (โส) ทุกข์ ขุมโม สตฏุ สุขาติ อมาสๆ (1/63) ติตยาวิถิติต : โส จี สตฏิ อภิสมุติสเหน น และุปฺติติ ๆ (1/65) จตุวิถิติต : โส ต อาหาริวา บุตตสู สะลอดส เอกสุมฺโช อภาสิฯ (1/23) ปัญจมวิถิติต : ปาปา จิตต นิรวา เยฯ (5/5) สัตตกิวิถิติต : ตา สาวกีย์ สตุต มนุสุโลฏู โอชิต ฯ (1/5) กิรยาวิสารณะ : สตุตา ปน เตน หตินา อุปฺปิยมโน สุกฺ วิสิ ฯ (1/63) วิถิติตตา : ปาโม ชาโต สามเณร ฯ (1/55) บทอาสนะ บทอาสนะ คือ บทที่เทรกเข้ามาเป็นคำร้องเรียกในปะโยค เวลาแปลต้องแปลก่อนที่จะเปลี่ยนประธานในปะโยค มีวิธีเรียก สัมพันธเฉพาะตัวและไม่เข้ากับศพฑอื่น เช่น - ภณเต อมสมิ สาสน กิต ธฺ ราธน ฯ (1/7) - เวทิ เน ตาว อาวุโล ปาลิต ฯ (2/10) - อจริยา วด โก ธมฺมเทสนา ฯ (1/10)