คู่มือวิชาแปลไทยเป็นครู ป.๕-๙ : หน้า 270/374

๒๕๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นครู ป.๕-๙ เป็น : ตตฺถ ปฏิปทาวิสุที นาม สมุฏภิโก อุปจาโร, อุปปาโนพุทธานุ นาม อปปนา, สมุโพสอง นาม ปจฺจุบวขณะ ๆ (วิสุทฺธี ๑/๑๘๙) หรือ : ตตฺถ สํภาริโก อุปจาโร ปฺฏิพบาวิสุที นาม , อุปปนา อุปปา ฯลฯ (ไม่เนียน) ความไทย : บรรดาอัปปนาโกศล ๑๐ ประการนั้น ที่ถือว่าว่าการทำวัถตุให้สวย คือ การทำวัตถุทั้งหลายทั้งภายในทั้งภายนอกให้เรียบร้อย ๆ เป็น : ตตฺถ วตฺถูสิทธิวิยา นาม อชฺฉตุทิตพาธารานํ วตฺถู วิสิฏฺฐาวกาารณ์ ฯ (วิสุทฺธี ๑/๑๖๓) หรือ : ตตฺถ อชฺฉตุทิติกาพาธิธาน วตฺถู วิสิฏฺฐาวกาารณ์ วตฺถูวิสิฏฺฐิฤยา นาม ฯ ไม่เนียน : ตตฺถ วตฺถูสิทธิวิยา อชฺฉตุทิตพาธารํ วตฺถู วิสิฏฺฐาวกาารณ์ ฯ ยังมีการใช้ นาม คํศัพท์ ในส่วนอื่นอีก ๒-๓ ส่วน ซึ่ง ล้วนแต่กำหนดง่ายและเรียงเข้าประโยคไม่ยากทั้งสิ้น จึงไม่ขออธิบายในที่นี้ เช่นประโยคต่อไปนี้ : อิทธิ อายุกเสน มรณ นาม (วิสุทฺธี ๒/๑)